مرداد ۲, ۱۳۸۱
در این جلسه حضرت استاد ابتدا در ارتباط با امراض روحی فرمودند: باید اول روح را شناخت و بعد امراض روحی را تشخیص داد و سپس راه معالجه آن را از طریق غذاهای روحی دانست تا بتوانید به درمان خود و دیگران بپردازید و سپس به طور کامل درباره دو مرض از امراض روحی یعنی نفاق و ضعف ایمان مطالب را بیان کردند. ابتدا فرمودند: امراض روحی به تدریج روح انسان را از بین می‌برد و منتهی به مرگ روح می‌شود. زیرا وقتی که انسان به بدی‌ها اهمیت نداد (گناه، مکروه) و آنها را مرتکب شد به مرور فطرتش تغییر می‌کند و روحش از بین می‌رود و یکی از امراض روحی که تا سر حد نابودی روح را از بین می‌برد نفاق می‌باشد. نفاق یعنی انسان آنچه در باطن دارد را ظاهر نکند و دو رو و دو رنگ باشد و با یک دقت نظر متأسفانه اکثراً مبتلای به آن هستند و راه معالجه آن صفا و صمیمیت و یک رویی و یک رنگی با دوستان می‌باشد و ریا و سمعه نیز از شاخه های نفاق می‌باشد. و سپس فرمودند: ضعف ایمان نیز یکی از امراض دیگری است که مانع رشد و کمالات انسان است و باید انسان ایمانش را به خدا و آخرت زیاد کند و در این ارتباط چهار چیز را باید صد در صد معتقد باشد و عملا هم آنها را تمرین کند و با آنها مأنوس باشد تا به آرامش برسد. اول اینکه صد در صد معتقد باشد خدا هست. دوم اینکه خدای تعالی قادر مطلق است. سوم خدای تعالی عالم به همه چیز است. و چهارم خدای تعالی خیلی مهربان است. و در پایان اشاره‌ای به ایمان و کمالات یاران حضرت سید الشهداء (علیه السلام) نموده و برای درمان امراض روحی دوستان دعا کردند.