۱- خطبه

اَلْحَمْدُ للهِ وَ الصَّلاةُ وَالسَّلامُ عَلَی رَسُولِ اللهِ وَ عَلَی آلِهِ آل الله لَا سِیمَا عَلَی بَقِیةَ اللهِ رُوحِی وَاَرْوَاحُ الْعَالَمِینَ لِتُرَابِ مَقْدَمِهِ الْفَدَاءُ وَ اللَّعْنَةُ الدَّائِمَةُ عَلَی اَعْدَائِهِمْ اَجْمَعِینَ مِنَ الآنِ اِلَی قِیامِ یوْمِ الدِّینِ.

۲- عبارت قرآنی آغازین(سوره مباركه زلزله)

اَعُوذُ بِاللهِ مِنَ الشَّیطَانِ الرَّجِیمِ " بِسْمِ اللهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ * إِذَا زُلْزِلَتِ الْأَرْضُ زِلْزَالَهَا * وَأَخْرَجَتِ الْأَرْضُ أَثْقَالَهَا * وَقَالَ الْإِنسَانُ مَا لَهَا * یوْمَئِذٍ تُحَدِّثُ أَخْبَارَهَا * بِأَنَّ رَبَّكَ أَوْحَى لَهَا * یوْمَئِذٍ یصْدُرُ النَّاسُ أَشْتَاتًا لِیرَوْا أَعْمَالَهُمْ * فَمَنْ یعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ خَیرًا یَرَهُ * وَمَنْ یعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ شَرًّا یَرَهُ "(زلزله/۱-۸)

۳- انسان باید عقایدش را درست كند و به راسخین در علم عرضه بدارد

یكی از آدابی كه باید هر مسلمانی داشته باشد این است كه عقایدش را درست كند و عقایدش را عرضه كند به راسخین در علم، خدای تعالی در قرآن می‌فرماید: تأویل قرآن را كسی نمی‌داند جز خدا " وَالرَّاسِخُونَ فِی الْعِلْمِ " (آل عمران/۷) كسانی كه در علم فرو رفته‌اند، به عمقش رسیده‌اند كه البتّه بیشتر تفسیر به ائمّه‌ی‌اطهار علیهم‌السلام شده است و لذا د‌أب مسلمانان و آن‌هایی كه می‌خواستند برای دینشان ارزش قائل باشند و آن‌هایی كه جدّی بوده‌اند و باور كرده بوده‌اند آنچه خدا و پیغمبر صلی‌الله‌و‌علیه‌وآله فرموده، خدمت ائمّه‌ی‌اطهار علیهم‌السلام می‌رسیدند و عقایدشان را عرضه می‌كردند، یك نمونه‌اش جریان حضرت عبدالعظیم‌حسنی است كه آمد خدمت امام هادی علیه‌السلام و عقایدش را عرضه كرد،

۴- زیارت حضرت صاحب‌الامر علیه‌السلام معروف به زیارت آل یاسین، وسیله عرض ارادت و ارتباط با امام زمان ارواحنافداه و عرضه عقاید به محضر حضرتش است

برای ما هم كه در زمان غیبت كبری واقع شده‌ایم امام زمانِ ما حاضر و غایب، ظاهر و غایب ندارد. امام خودش دستور فرموده كه هر وقت خواستید با ما تماس بگیرید با این جملات كه در زیارت صاحب‌الزمان علیه‌السلام كه ما اسمش را گذاشته‌ایم زیارت آل‌یس، عقاید ما طبق آنچه كه خود حضرت بیان فرموده باید عرضه شود و لذا با سلامی كه در اوّل این زیارت هست عرض ارادت می‌كنیم به حضرت بقیةاللّه ارواحنافداه، تا آنجا كه می‌رسیم كه " اُشْهِدُكَ یا مَوْلای "، من تو را شاهد می‌گیرم ای مولای من؛ ای آقای من، ای فرمانده‌ی پُرمحبّت من؛ اوّل از توحید شروع می‌كنیم و بعد رسالتِ رسول‌اكرم را شهادت می‌دهیم و بعد حُجّیت یك‌یك از ائمّه‌ علیهم‌السلام را عرضه می‌داریم و بعد راجع به مرگ و عالم قبر و حشر و نشر به محضر مقدّس‌شان شهادت می‌دهیم؛ كه من یك وقتی تطبیق دادم آنچه كه در زیارت حضرت بقیةاللّه معروف به زیارت آل‌یس است با آنچه را كه حضرت عبدالعظیم خدمت امام هادی عرضه داشت، اگر آنچه در زیارت آل‌یس هست كامل‌تر نباشد ناقص‌تر از آنچه كه ایشان شهادت داده نیست.

۴.۱- هر كس به اقتضای موقعیتش باید زیارت آل یاسین را بخواند

بنابراین به مقتضیات وقت‌مان، به مقتضیات تجدید عقایدمان اگر هفته‌ای یك مرتبه انسان باید تجدید عقاید بكند، هفته‌ای یك مرتبه این زیارت را بخواند. اگر یك مقدار می‌خواهد بیشتر با عقایدش آشنا باشد و عقایدش را تجدید بكند، یادش نرود، روزی یك مرتبه اشكالی ندارد همان طوری كه نماز را ما هر روز پنج مرتبه می‌خوانیم و همان چیزهایی را كه خدای تعالی از ما خواسته تكرار می‌كنیم.

۴.۲- شهادت به حقانیت مرگ، نكیرین، بعث، حشر و نشر

در زیارتِ آل‌یس می‌رسیم به اینجا كه " وَ اَشْهَدُ اَنَّ الْمَوْتَ حَقٌّ "، شهادت می‌دهم، خود كلمه‌ی شهادت به معنای این است كه می‌بینم، مرگ حق است. این یكی اوّلش اگر كسی بگوید كه من او را حق نمی‌دانم خیلی نادان است چون هر روز صدها، هزارها نفر از این دنیا می‌روند و

گرگ اجل فتاده به گلّه یكایك می‌برد ------------------- این گلّه را نگر كه چه آسوده می‌چرد

ما به چشم‌مان می‌بینیم مرگ را، " اَنَّ الْمَوْتَ حَقٌّ "، در همین راستا باید جلو برویم؛ یعنی همان طوری كه مُردن حق است، " اَنَّ نَاكِرًا وَ نَكِیرًا حَقٌّ "، شهادت می‌دهم كه نكیر و منكر حقّ است، البتّه همان طوری كه در جلساتِ قبل گفته شد، نكیر و منكر برای كسانی كه كافرِ مَحض‌اند، نكیر و منكر تشریف می‌آورند و برای كسانی كه مؤمن محض‌اند بشیر و مبشّر تشریف‌فرما می‌شوند ولی بالاخره حقّ است، " وَ اَنَّ الْبَعْثَ حَقٌّ، وَ الْحَشْرَ حَقٌّ "،

۴.۳- صور اول سه بار به صدا در می آید كه مرتبه حساب می شود و بعد از آن خود اسرافیل و نیز تمام ملائكه و بلكه تمام خلائق می می‌رند

بعث همان وقتی است كه اسرافیل در صور می‌دمد، بعد از اینكه خود اسرافیل، خود عزرائیل، خود حضرت جبرائیل، خود حضرت میكائیل همه می‌میرند و ضمناً در پرانتز این را عرض كنم كه (مرگ جدا شدن روح از بدن است و ما فكر می‌كنیم كه اجنّه و ملائكه بدن دیگر ندارند ولی این طور نیست، آن‌ها هم بدن دارند)،

۴.۴- شناخت جسم جن و ملَك

اجّنه از آتش خلق شده‌اند و ملائكه از نور سرد، فرق نور گرم با نور سرد این است كه نور گرم همان آتش است، همان شعله‌های آتش است، نور سرد را تا چندی قبل كشف نكرده بودند ولی در یك مجلّه‌ای من دیدم كه در این كِرم‌های شب‌چراغ نور سرد است، نور دارد، محیطی را منوّر می‌كند، امّا كمترین حرارت را ندارد، ملائكه را از آن نور، ذات مقدّس پروردگار خلق كرده و لذا بدن‌شان از آن نور است و روحشان از عالم امر است همان طوری كه روحِ ما از عالم امر است. جدا شدن روح از بدن ملائكه،

۴.۵- در روز قیامت خدای تعالی ملائكه را نیز مبعوث می كند

جدا شدن روح از بدن اجنّه یك مسأله‌ای است كاملاً شبیهِ به جدا شدن روح از بدن ما است، همه می‌میرند، ملائكه می‌میرند در روایت هست كه وقتی صور اوّل دمیده می‌شود، بعد از مدّتی همه‌ی ملائكه هم كه مربوط به ما هستند و كره‌ی زمین هستند و رفت‌ و آمدی با ما داشته‌اند و دارند این‌ها هم می‌میرند و بعد خدای تعالی این روح را وارد بدن آن‌ها هم می‌كند- من چون مسأله‌ی ملائكه مربوط به مطالب ما نبود لذا در هفته‌های گذشته عرض نكردم- و در صور دوّم كه دمیده می‌شود، البته در همان اوّل سه صور دمیده می‌شود كه یك صور حساب می‌شود كه همه می‌میرند

۴.۶- مفاهیم بعث، حشر و نشر

و در مرحله‌ی دوّم بعد از آن كه آسمان ها به هم ریخت، بعد از آن كه خورشید نورش از بین رفت، بعد از آن كه زمین به وضع آن طوری كه توضیح دادم قرار گرفت، بعد از آن صور بعدی دمیده می‌شود كه حیات‌بخش است، همه‌ی موجودات از نوعِ بشر كه در كره‌ی زمین یا در آسمان چهارم این‌ها هر كجا كه بوده‌اند این‌ها باید با یك سرعتی به زمین بیایند، در زمین بیایند و نشری داشته باشند، حشری داشته باشند، لذا مرحله‌ی اوّل را بعث می‌گویند كه باید ما معتقد باشیم، به امام زمانمان می‌گوییم: " وَ اَنَّ الْبَعْثَ حَقٌّ "، بعد عرض می‌كنیم كه حشر و نشر هم حقّ است، محشور شدن همه با هم، همه در یك جا جمع شدن، بعد نشر است. نشر و حشر این‌ها دو مسأله است كه در روزِ قیامت انجام خواهد شد، محشور شدن با یكدیگر و برانگیخته شدن در روز قیامت و همه در یك جا جمع شدن را "حشر" می‌گویند و "نشر"، همان كه انسان از خاك بلند می‌شود، بدنش از خاك بلند می‌شود و یا اینكه متّصل می‌شود در روز قیامت كه " فَرِیقٌ فِی الْجَنَّةِ وَفَرِیقٌ فِی السَّعِیرِ "( شوری/۷)، این را می‌گویند "نشر"

۴.۷- شهادت به حقانیت صراط و شناخت بیشتر آن

و بعد می‌فرماید: " وَ اَنَّ الصِّرَاطَ حَقٌّ "، صراط حق است، صراط را یك مقداری باید برایتان توضیح بدهم، انسان در كره‌ی زمین وقتی كه واقع شد، این كره‌ی زمین دیگر بعد از قیامت جای زندگی نیست، همان وقتی هم كه قیامت برپا می‌شود جای زندگی نیست، جایی كه نه آب باشد، نه هوا باشد، نه نور باشد، حرارت فوق‌العاده باشد جای زندگی نیست، بعضی گمان كرده‌‌اند كه گوشه‌ای از كره‌ی زمین بهشت ساخته شده و در گوشه‌ی دیگر جهنّم، این اشتباه است. وقتی كه در كره‌ی زمین كار انسان‌ها تمام شد، همه‌ی آن‌ها حركت می‌كنند؛ یعنی یك سیر صعودی دارند به بالا می‌روند می‌رسند به یك مدار ناری، حرارتِ آن مدار از حساب خارج است هر چه كه در مقابلش قرار بگیرد ذوب می‌شود، حرارت قابل تصوّر نیست، حركت می‌كنند همه می‌روند به آن مدار كه رسیدند، آنجا یك راه، صراط به معنای راه است، یك راه باز می‌شود. این راه فقط برای مومنین است، برای كسانی است كه این‌ها اعتقاداتشان صحیح است، اگر به عقایدتان نرسید و توجّه نكنید و به حقیقت دست پیدا نكنید، این را بدانید به همان مدار ناری كه رسیدید فوراً ذوب می‌شوید، یعنی فولاد را ذوب می‌كند هر چیزی كه از آن سخت‌تر نباشد ذوب می‌شود، ولی خدای تعالی در قیامت به همه‌ی مردم اعلام كرده كه "مرگ دیگر برای شما نیست " كُلَّمَا نَضِجَتْ جُلُودُهُمْ بَدَّلْنَاهُمْ جُلُودًا غَیرَهَا لِیذُوقُوا الْعَذَابَ "(نساء/۵۶)، خدایی كه به یك چشم برهم زدن، خدایی كه " إِذَا أَرَادَ الله لشَیءٍ أَنْ یقُولَ لَهُ كُنْ فَیكُونُ "(یس/۸۲)، با یك كلمه‌ی " كُنْ "، " یكُونُ " انجام می‌شود آن خدا اراده كرده كه شما ذوب نشوید فقط بسوزید، ان‌شاءاللّه شماها را نمی‌گویم؛ معاندین، دشمنان دین ولی یك راهی تونل‌وار از داخل جهنّم باز شده در داخل این تونل افرادِ مؤمن وارد می‌شوند، البتّه مؤمنین هم با هم فرق می‌كنند، بعضی‌ها كُند حركت می‌كنند. انسان توی آن تونلی كه از میان آن آتش پُرحرارت كشیده‌اند اگر دیر عبور بكند به اذیت است، ناراحت است، مشكل دارد افرادی كه یك مقداری ممكن است صفات رذیله داشته باشند، یك مقداری ممكن است هنوز آمادگی برای بهشت نداشته باشند، آنجا یك مقداری در فشارند، از آن‌جا بالاخره معتقدین و اهل تزكیه‌ی نفس، آن‌هایی كه در قیامت تزكیه‌ی نفس كرده‌اند، از این صراط عبور می‌كنند، از این راه عبور می‌كنند، كه می‌گوییم: " وَ اَنَّ الصِّرَاطَ حَقٌّ ".

۴.۸- عبور افراد در روز قیامت از صراط، به وضعیت روحی آن‌ها بستگی دارد

از این راه انسان چطور ممكن است عبور كند؟ خدا آن قدر معتقدین به حقایق را معطل می‌كند، در قیامت كه خودشان را تزكیه‌ی نفس كنند تا بتوانند از آن راه عبور كنند. در روز قیامت خدای تعالی یك عدّه را آنچنان از آن صراط عبور می‌دهد كه اصلاً انسان نمی‌فهمد كه كجا بود صراط، گاهی توی اتوبانی با ماشین سریع‌السیری حركت می‌كنید می‌گویند: یك پُلی توی این راه هست، شما رسیده‌اید به مقصد، پُل را نفهمیدید كجا بوده. یك همچین حالتی، از صراط آن طور عبور می‌كنند، این‌ها كسانی هستند كه در دنیا خودشان را ساخته‌اند، این‌ها كسانی هستند كه غُل و زنجیرها را از دست و پایشان كَنده‌اند، ماها خیلی غُل و زنجیر در دست و پایمان داریم؛ یك غُل و زنجیر محبّت دنیا است، یك غُل و زنجیر- فرض كنید- حبّ جاه است، حبّ ریاست است، حبّ رسیدن به بعضی از مقاصد بیخود و ریاست‌های بی‌جهت، این‌ها است، این‌ها همه غُل و زنجیر است، این غُل و زنجیرها را كه علی بن ابیطالب علیه‌السلام در دعای كمیل می‌فرماید: " وَ قَعَدَتْ بِی اَغْلالِی "، غُل‌های من، من را نشانده، من را از كار انداخته، اگر می‌خواهید ان‌شاءاللّه تا از قبر بیرون آمدید و قیامت بر پا شد یك عدّه ملك بیایند خدمت‌تان، از طرف پروردگارتان سلام برایتان بیاورند، " سَلَامٌ قَوْلًا مِنْ رَبٍّ رَحِیمٍ "(یس/۵۸)، شما مجرمین از میان این‌ها خارج بشوید، " وَامْتَازُوا الْیوْمَ أَیهَا الْمُجْرِمُونَ "(یس/۵۹)، بروید بیرون، چرا ما باید برویم بیرون از میانِ این جمع، این‌ها غُل و زنجیری ندارند، این‌ها پاكند، این‌ها در دنیا خودشان را درست كرده‌اند، اعمالِ صحیح انجام داده‌اند، شما مجرمید، جُرم دارید، مُجرمید در درگاه پروردگار، " أَیهَا الْمُجْرِمُونَ، وَامْتَازُوا الْیوْمَ أَیهَا الْمُجْرِمُونَ "، خدا یكی دو تا كلمه با این‌ها صحبت می‌كند " أَلَمْ أَعْهَدْ إِلَیكُمْ یا بَنِی آدَمَ أَنْ لَا تَعْبُدُوا الشَّیطَانَ إِنَّهُ لَكُمْ عَدُوٌّ مُبِینٌ "(یس/۶۰)، من با شما عهد نكردم ای پسران آدم، ای مجرمین! كه در دنیا بندگی شیطان را نكنید، بندگی شیطان را نكنید. من یك وقتی عرض كردم خدمتتان كه اگر كسی در همین جنگ ایران و عراق مثلاً اگر باشد یك سربازی گاهی برود برای صدام كار كند، گاهی برای جمهوری اسلامی ایران، همین جمهوری اسلامی ایران كه به نظر ما باید صد درصد طبق عدالت عمل بكند، این سرباز را می‌گیرند اعدامش می‌كنند چرا؟ تو آن طرف چرا رفتی؟ ما در شبانه‌روز بشینیم "‌حَاسِبُوا أَنْفُسَكُمْ قَبْلَ أَنْ تُحَاسَبُوا "( غررالحكم/۲۳۶)، قبل از این كه روز حساب برسد، حساب خودمان را بكنیم، در شبانه‌روز چند دفعه گوش به حرف شیطان می‌دهیم، چند دفعه گوش به فرمان رحمان هستیم؟ هر دو را كه نمی‌شود جمع كرد. لذا خدا در آن جا می‌فرماید: " وَامْتَازُوا الْیوْمَ أَیهَا الْمُجْرِمُونَ * أَلَمْ أَعْهَدْ إِلَیكُمْ یا بَنِی آدَمَ أَنْ لَا تَعْبُدُوا الشَّیطَانَ "(یس/۵۹-۶۰)، من با شما قرارداد نبستم در عالم ذر، من با شما عهد نبستم در عالم ذر مگر، این كه بندگی شیطان را نكنید. " وَأَنْ اعْبُدُونِی "، اگر می‌خواهید به موفقیت برسید، بندگی مرا بكنید، " وَأَنْ اعْبُدُونِی هَذَا صِرَاطٌ مُسْتَقِیمٌ "، ببینید برای صراط مستقیم چه باید كرد؟ بندگی خدا، " وَأَنْ اعْبُدُونِی هَذَا صِرَاطٌ مُسْتَقِیمٌ "(یس/۶۱)، خدایی كه بنای گُول‌زدن هیچ كس را ندارد، خدایی كه هر چه شما بكنید به نفعِ او و شخصِ او نیست به نفعِ خود شما است، خدایی كه آن قدر مهربان است -كه من یك وقتی در بحث‌های همین جلسه بود عرض كردم- كه خدا رحمانیتش شامل حال همه‌ی مردم می‌شود، حتّی شمر در همان گودی قتلگاه خدای تعالی به او جان داده، نفس داده، سلامتی داده و رحمانیتش شامل حال او هم شده، منتهی پا به مرحله‌ی مهربانی خاص باز نمی‌كند، مورد رحیمیت واقع نمی‌شود تا چه برسد به موقعیت رحمت خاص‌الخاص كه صلوات باشد این دسته از مردم، این دسته‌ای كه خدای تعالی جدایشان می‌كند از مجرمین، آن دسته مشمول رحمت خاص‌الخاص پروردگارند. " وَلَنَبْلُوَنَّكُمْ بِشَیءٍ مِنْ الْخَوْفِ وَالْجُوعِ وَنَقْصٍ مِنْ الْأَمْوَالِ وَالْأَنفُسِ وَالثَّمَرَاتِ وَبَشِّرْ الصَّابِرِینَ، الَّذِینَ إِذَا أَصَابَتْهُمْ مُصِیبَةٌ قَالُوا إِنَّا لِلَّهِ وَإِنَّا إِلَیهِ رَاجِعُونَ "(بقره/۱۵۵-۱۵۶)، آن قدر به كمال این‌ها رسیده‌اند، آن قدر ارزش روحی پیدا كرده‌اند كه خدا را، خودشان را از خدا می‌دانند، " إِنَّا لِلَّهِ "، ببینید شما وارد یك منزل می‌شوید یك عدّه همراه شما هستند، شما می‌روید جلو توی خانه، می‌گویید: من با این خانه یكی هستم، می‌گویید كه با این‌ها هستم، " إِنَّا لِلَّهِ "، ما با این‌ها هستیم، محرم و نامحرمی با هم نداریم، یكی هستیم، یگانه هستیم این جوری صحبت می‌كنید، این‌ها هم می‌گویند: " إِنَّا لِلَّهِ "، ما مال خدا هستیم، با خدا هستیم، كجا می‌روید؟ می‌رویم به طرف خدا، " إِنَّا إِلَیهِ رَاجِعُونَ "، آن وقت خدای تعالی می‌فرماید: " أُوْلَئِكَ عَلَیهِمْ صَلَوَاتٌ مِنْ رَبِّهِمْ "، این‌ها از جانب خدا و از رحمت خاص‌الخاص برخوردارند، " وَأُوْلَئِكَ هُمْ الْمُفْلِحُونَ "(بقره/۱۵۷)، همین مفلحونی هستند كه اینجا خدای تعالی در سوره‌ی مؤمنین می‌گوید: " قَدْ أَفْلَحَ الْمُؤْمِنُونَ "، همین مؤمنینی هستند و مفلحونی هستند كه می‌فرماید: " قَدْ أَفْلَحَ مَنْ زَكَّاهَا "

۴.۹- در روز قیامت خدای تعالی مجرمین را از پاكان جدا می كند

پس بنابراین، تزكیه‌ی نفس و كمالات، خودتان را تا می‌توانید پاك كنید و به این مقاصد خودتان را برسانید تا وقتی كه سر از خاك انسان بلند می‌كند، بدنش را پیدا می‌كند، بدنش را دریافت می‌كند به او بگویند كه: " سَلَامٌ قَوْلًا مِنْ رَبٍّ رَحِیمٍ "(یس/۵۸)، و مجرمین را از شما جدا كنند، چون یكی از ناراحتی‌های مؤمنین این است كه در روز قیامت با مجرمین باشند، " وَامْتَازُوا الْیوْمَ أَیهَا الْمُجْرِمُونَ * أَلَمْ أَعْهَدْ إِلَیكُمْ یا بَنِی آدَمَ أَنْ لَا تَعْبُدُوا الشَّیطَانَ إِنَّهُ لَكُمْ عَدُوٌّ مُبِینٌ * وَأَنْ اعْبُدُونِی هَذَا صِرَاطٌ مُسْتَقِیمٌ "(یس/۵۹-۶۱)، راه راست این است. یك عدّه هستند، خُب طبیعی است كه خوبند و بلكه عقایدشان بسیار خوب است، این‌ها را هم از مجرمین جدا می‌كنند، مجرم غالباً به آن‌هایی می‌گویند كه از نظر قلبی مجرم باشند و اِلاّ به كسی كه از نظر عمل مُجرم باشد فاسق می‌گویند، آن مجرم قلبی، جُرم دارد، جریمه باید به خاطر این اعتقادش بشود، آن‌ها را جدا می‌كنند، در بین مردم معصیت‌كار هست كه عقایدش خوب است، در بین همین " وَامْتَازُوا الْیوْمَ أَیهَا الْمُجْرِمُونَ "، همان‌هایی كه خدای تعالی سلام به آن‌ها می‌دهد، حتّی ممكن است به معصیت‌كارهایی كه عقایدشان خوب باشد این سلام شاملشان بشود؛ یعنی شما سلامتید ولی باید كارتان را درست كنید، وارد گمرك انسان می‌شود می‌بیند كه گذرنامه انسان را می‌گیرند می‌گویند مشكل دارد، امّا می‌توانی مشكلش را رفع كنی و از اینجا عبور كنی، بعضی‌ها ممنوع‌الخروجند، اصلاً می‌گویند: آقا نمی‌شود، یك عدّه این طوری هستند، شاید اكثر مردم یك مشكلات مختصری داشته باشند، غیر از مخلَصین كه هیچ مشكلی ندارند، یك مشكلاتی داشته باشند، آن جا نوبت شفاعت می‌رسد، شفاعت مثال مكّرر برایتان زده‌ام، معنی شفاعت را بفهمید، شفاعت معنایش این نیست كه هر چه هستی بیا من بر می‌دارم تو را و می‌گذارم تو را توی بهشت، نه این جوری نمی‌شود، باید درستش كنند، باید اصلاحش كنند. حضرت زهرا سلام اللّه علیها از شُفعا‌ء بسیار بزرگ است.

۴.۱۰- در روز قیامت حتی انبیاء بغیر از نبی مكرم اسلام صلی‌الله‌علیه‌و‌آله محتاج شفاعتند

حضرت رسول‌اكرم صلی‌الله‌علیه‌و‌آله بزرگ‌ترین شفیع است كه حتی انبیاء را هم باید مشكلاتشان را باید رفع كند. شما فكر نكنید چون انبیاء معصومند مشكلی ندارند، این‌ها در تبلیغ رسالت بعضی‌هایشان مشكل داشته‌اند، تنها كسی كه مشكل نداشته در تبلیغ رسالت پیغمبر اكرم صلی‌الله‌علیه‌و‌آله بوده، پیغمبراكرم صلی‌الله‌علیه‌و‌آله هم اگر روز غدیر خم جریان خلافت بلافصل علی‌بن‌ابیطالب علیه‌السلام را بیان نمی‌كرد مشكل پیدا می‌كرد و لذا جبرئیل رسید " یا أَیهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ مَا أُنزِلَ إِلَیكَ مِنْ رَبِّكَ وَإِنْ لَمْ تَفْعَلْ فَمَا بَلَّغْتَ رِسَالَتَهُ وَاللَّهُ یعْصِمُكَ مِنْ النَّاسِ "(مائده/۶۷)، و رسول‌اكرم صلی‌الله‌علیه‌و‌آله همان جا در همین دنیا این كار را انجام داد، امّا حضرت نوح وقتی كه مأیوس شد از این كه مردم را بتواند هدایت كند، عرض كرد: پروردگارا ! " قَالَ رَبِّ إِنِّی دَعَوْتُ قَوْمِی لَیلًا وَنَهَارًا * فَلَمْ یزِدْهُمْ دُعَائِی إِلَّا فِرَارًا "(نوح/۵-۶)، خدایا! اگر این‌ها بگذاری روی زمین، " لَا یلِدُوا "(نوح/۲۷)، این‌ها فرزندی نمی‌زایند مگر اینكه فاجر یا فاسق است و نفرین كرد و آن طوفان را بوجود آورد، آن طوری كه پیغمبراكرم كه می‌فرماید: " مَا اُوذِی نَبِی مِثْلَ مَا اُوذِیتُ "(بحار/۳۹-۵۵)، صبر نداشت، این‌ها مشكل است، خدای تعالی پیغمبر را الگو قرار داده، برای انبیاء پیغمبراسلام صلی‌الله‌علیه‌وآله الگو است، اگر از این الگو كوچك‌ترین تخطی بشود، علی‌بن‌ابیطالب علیه‌السلام كه خلیفه‌ی پیغمبر است می‌فرماید كه من؛ وقتی كه صعصعه می‌رفت خدمتشان می‌فرماید كه من از همه‌ی انبیاء بالاترم و دلایلش را بیان می‌كند كه وقت جلسه می‌گذرد والاّ عرض می‌‌كردم و شاید هم شنیده باشید.
در مقابل همه‌ی انبیاء آن‌ها ضعف‌هایی داشتند، ضعف‌هایی كه بر عصمت‌شان خدشه وارد نمی‌كند، ضعف‌هایی كه بر نبوّتشان، اولوالعزم بودنشان خدشه وارد نمی‌كند امّا در مقابل و مقایسه با پیغمبراسلام صلی‌الله‌و‌علیه‌وآله این‌ها ضعف بوده و لذا پیغمبراكرم صلی‌الله‌و‌علیه‌وآله باید همه‌ی این‌ها را ضعف‌هایشان را برطرف بكند در روز قیامت و شفاعتشان بكند و این‌ها را وارد بهشت بكند. حالا ضعف‌هایشان چی هست بالاخره وقتی كه آن‌ها را با پیغمبراسلام صلی‌الله‌و‌علیه‌وآله مقایسه بكنیم، معلوم است كه نقص دارند نسبت به پیغمبر صلی‌الله‌و‌علیه‌وآله ولی ما نمی‌فهمیم. تمام اولیاء خدا همه باید عرض ادب به پیشگاه پیغمبراكرم صلی‌الله‌و‌علیه‌وآله بكنند و اظهار ارادتی بكنند و از كنار رسول‌اكرم صلی‌الله‌و‌علیه‌وآله با اجازه‌ی رسول‌اكرم صلی‌الله‌و‌علیه‌وآله عبور كنند تا از صراط راحت ردّ بشوند.

۴.۱۱- عبور افراد معتقد ولی گناهكار از صراط

باقی می‌مانند كسانی كه گناهكارند، كسانی كه معصیت‌كارند، كسانی كه توی دنیا با دینشان، اسلامشان، اعتقاداتشان، قیامتشان برایشان آن قدر ارزش نداشته كه خودشان را بسازند. با مردم كینه‌توزی می‌كردند، با مردم بدرفتاری می‌كردند، با سوءظن با مسائل مختلفِ بدی‌ها با مردم روبرو بودند، این‌ها هستند و اعتقادشان هم خوب است، شب عاشورا كه شده‌ آن قدر به سر و سینه خود زده‌اند كه مجروح شده‌اند، محبّتشان به حسین‌بن‌علی علیهماالسلام زیاد، محبّت‌شان به حضرت بقیةاللّه ارواحنافداه زیاد، محبّت‌شان به خاندان عصمت‌وطهارت علیهم‌السلام زیاد است امّا معصیت‌كارند، این معصیت‌ها نقص است برای این‌ها، پرونده‌ی این‌ها نوشته شده گناهان كبیره، گناهان صغیره اگر چه وقتی كه باصطلاح همه در قیامت محشور می‌شوند و همه ایستاده‌اند منتظر جواب الهی هستند، منتظرند ببینید چه بر سرشان خواهد آمد؟ خدای تعالی این طوری هم جدایشان می‌كند، برگه‌هایی شبیه به برگ‌های كاغذ این‌ها فرو می‌ریزد روی سر این‌ها، هر كسی یك برگی كه مربوط به خودش است می‌گیرد بعضی‌ها قدرت ندارند دستِ راستشان را دراز كنند، دستِ چپ‌شان را می‌گیرند، بعضی‌ها قدرت ندارند كه دستِ چپ‌شان را دراز كنند با دستِ راست می‌گیرند، كه همین علامت این است كه جدا می‌شوید شما از مجرمین، آن‌هایی كه اصحاب یمینند، آن‌هایی كه دارای یُمن و بركت هستند، آن‌هایی كه صحیح عمل كرده‌اند و اعتقاداتشان خوب است این‌ها جدا می‌شوند به وسیله همین، نامه‌های اعمال، حالا به چه صورتی هست شاید به صورت كاغذ و این‌ها نباشد- حالا هر چه هست- نامه‌های اعمال به دست انسان می‌رسد، جمعی هستند كه می‌بینند گناه در دنیا نكرده‌اند امّا همه جای نامه‌ی اعمالشان نوشته شده گناه، معصیت، این‌ها چه كسانی هستند؟ این‌ها كسانی هستند كه غیبت كرده‌اند، تهمت زده‌اند، سوءظن به دیگران پیدا كرده‌اند، گناهان آن طرف آمده توی نامه‌ی اعمال این و ثواب‌های این رفته توی اعمال آن، این‌ها روایت دارد. گناهان انسان؛ یك نفر غیبت كرده البته نه هر غیبتی، یك غیبت‌هایی كه آبروی طرف را برده، او را به زمین زده، او را شكسته، نگذاشته به مقاصدِ خوبش برسد، این جور غیبت‌ها، این جور تهمت‌ها، این‌ها تمام گناهان این شخص را وارد نامه‌ی اعمال او می‌كند، شما اصلاً دروغ نگفته‌‌اید، شما اصلاً مال مردم را نخورده‌اید، می‌بینید همه‌ی نامه‌ی اعمالتان این طور هست، خیلی مواظب باشید، غیبت، تهمت، سو‌ءظن، بدگویی، كارهایی كه یك نفر را ممكن است به زمین بزند این‌ها را نداشته باشید، در كلماتتان، در سخنانتان، در اشاراتتان حتّی، نداشته باشید، گاهی انسان با اشاره فلانی را می‌گویی؟ چه عرض كنم؟ همین، گاهی ممكن است كه شما را آنچنان به زمین بزند كه در روز قیامت ببینی آقا تو نمازشب خواندی ولی نوشته این زنا كرده، تو نماز اوّل وقت خواندی بگویند به تو كه چه اعمالِ زشتی را انجام داده‌ای، یك عدّه نامه‌های اعمال این طوری است. یك عدّه نامه‌های اعمال این طوری است كه انسان می‌بیند كه چه ثواب‌هایی اصلاً، من اهل این ثواب‌ها نبودم، من خیلی كم نمازشب می‌خواندم نوشته‌اند نماز شب را دائماً خوانده، خیلی از اعمال خوب را اصلاً من مقتضی نبوده برایم كه انجام بدهم، من حجّ نرفتم نوشته‌اند هر سال به حجّ رفته. آن شخص وارد شهر كوفه شد در راه سفرش به مكّه، دید یك علویه‌ای یك مرغ مرده‌ای را برداشت زیر چادرش كرد، بُرد خیلی حسّاس شد روی این كه اقلاً نهی از منكرش كنم بگویم مرغ مرده خوردنش حرام است، دیدم رفت وارد یك خانه‌ای شد گوش دادم دیدم بچّه‌هایش، به بچّه‌هایش می‌گوید كه من مرغ برایتان آوردم این‌ها خیلی خوشحال شدند، من دق‌الباب كردم خود آن خانم را خواستم، گفتم كه تو چرا این كار را كردی؟ گفت بر من " أكل‌میته " جائز است، الان چندین روز است كه بچّه‌هایم غذا نخورده‌اند، می‌گوید من با خودم گفتم: مبارك- اسمش مبارك است- مكّه تو اینجاست، حجّ تو این جا است، البته شاید حجّ مستحبی بوده، حَجَت این جا است، هر چه پول داشتم ریختم در دامن آن خانم و خودم تا همان بعد از موسم حج توی همان شهر كوفه ماندم، كارگری می‌كردم، وقتی كه حجّاج برگشتند كه آن وقت ها حدوداً پنج‌شش ماه سفر حج طول می‌كشید ولو از نزدیكترین جاها می‌رفتند، حجّاج وقتی برگشتند، من هم با آن‌ها برگشتم به شهرم كه بصره بود، در آنجا دیدم كه رفقا اصلاً تعجّب نمی‌كنند كه من همراهشان نبودم، حتّی پولهایی را ‌آوردند به من دادند ‌گفتند: در سعی صفا و مروه ما بی‌پول شدیم از تو پول گرفتیم، هر چه خواستم بگویم: من نیامدم دیدم اصلاً قابلِ انكار نیست. بعد این جور به من گفتند كه خدای تعالی یك ملكی را به شكل تو، با خصوصیات تو كه با همه‌ی دوستان تو آشنا است در آن سفر قرار داده كه به جای تو اعمالِ حجّ را انجام بدهد و این را بدان تا روز قیامت هر سال برای تو همین ملك و به نفع تو همین ملك این كار را خواهد كرد. توی نامه اعمالش انسان می‌بیند هر سال رفته مكّه و حال این كه مكّه نرفتم، توی نامه‌ی اعمالش آن قدر ثواب‌ها، یك بچّه‌ی یتیم را خوشحال كردم، یك نفر كه محزون بوده از دست من رفتم حُزنش را برطرف كردم و بالاخره خیلی از ثواب‌ها هست كه به اصطلاح علی‌البدلش توی نامه‌ی اعمال ما می‌آید و خدای تعالی این شخص را با آن همه ثواب به پیشگاه رسول‌اكرم صلی‌الله‌وعلیه‌وآله می‌فرستد.

۵- شفاعت اهل بیت علیهم‌السلام

۵.۱- خدای تعالی در روز قیامت آن قدر به رسول اكرم صلی‌الله‌علیه‌وآله عطا می كند تا ایشان راضی شوند

رسول‌اكرم صلی‌الله‌وعلیه‌وآله در روایت دارد كه " ارجی " آیه‌ای كه در قرآن هست، " ارجی " به معنای امیدواركننده‌ترین آیه‌ی قرآن " وَلَسَوْفَ یعْطِیكَ رَبُّكَ فَتَرْضَى "، خدا آن قدر به تو در روز قیامت عنایت می‌كند تا تو را راضی كند، امام علیه‌السلام می‌فرماید: پیغمبراكرم صلی‌الله‌وعلیه‌وآله سرش را می‌گذارد به سجده، آن قدر این سجده را ادامه می‌دهد تا تمام كسانی كه مسلمانند و به او اعتقاد دارند و بالاخره امیدی به او داشته‌اند و منتظر شفاعت او بودند همه‌ی آن‌ها را شفاعت كند بعد سر از سجده بر می‌دارد. این معنای " وَلَسَوْفَ یعْطِیكَ رَبُّكَ فَتَرْضَى "(ضحى/۵) كه امام سجاد علیه‌السلام می‌فرماید: این آیه " ارجی " آیه ‌است، امیدواركننده‌ترین آیه است در قرآن.

۵.۲- علی علیه‌السلام " قسیم النار و الجنه " است

علی‌بن‌ابیطالب علیه‌السلام دارای شفاعت كبری است. " قَسِیمُ الْجَنَّةِ وَ النَّارِ " است، یك روز اباصلت در خدمت علی‌بن‌موسی‌الرضا علیهما‌السلام وارد بر مأمون می‌شوند، مأمون سؤالات زیادی، علمی دارد از حضرت رضا علیه‌السلام و شاید توی بنی‌العباس و خلفای ‌عباسی باسوادترین آن‌ها است، یكی از سؤالاتش این است كه شما چطور می‌گویید علی‌بن‌ابیطالب " قَسِیمُ الْجَنَّةِ وَ النَّارِ "(بحار/۷-۱۹۴) است، این روایت را سنّی و شیعه نقل كرده‌اند و خیلی هم معروف است و معنایش را از ائمّه‌ی‌اطهار علیهم‌السلام مكّرر سوال كرده‌اند، منجمله این سؤال است. حضرت فرمود كه مگر شما خودتان یعنی همه‌ی روات مگر نقل نكرده‌اند كه حبّ علی‌بن‌ابیطالب علیه‌السلام ایمان است و بغضش كفر است؟ گفت: چرا، حضرت فرمود: خوب بهشت مال مؤمنین است و جهنّم هم مال كفّار است، این طبیعی تقسیم می‌كند حبّ علی‌ابیطالب علیه‌السلام و بغض علی‌بن‌ابیطالب علیه‌السلام جهنّم و بهشت را. اباصلت خیلی خوشش آمد وقتی كه آمدند بیرون از منزل مأمون، اباصلت گفت كه آقاجان خوب جواب دادید، ما را خوشحال كردید، حضرت فرمود این جواب را به او دادم والاّ روز قیامت علی‌بن‌ابیطالب علیه‌السلام بین جهنّم و بهشت می‌ایستد و به جهنّم خطاب می‌كند كه " هَذَا لِی وَ هَذَا لَكَ "(بحار/۷-۱۸۶)، این مال من و این هم مال تو، این مسائل البتّه واقعش هم همان جواب مأمون است، ولی دیگر حالا ایمان چقدر باشد. علی بن ابیطالب " قَسِیمُ الْجَنَّةِ وَ النَّارِ " است به این طریق،

۵.۳- فاطمه زهرا علیهاالسلام در روز قیامت دارای شفاعت كبری است

فاطمه‌ی اطهر علیهاالسلام روز قیامت شفاعت كبرایی دارد كه یك نفر از محبّین، محبّین فاطمه‌ی‌زهرا علیهاالسلام در محشر باقی نمی‌ماند، مگر آنكه فاطمه‌ی‌اطهر علیهاالسلام او را شفاعت می‌كند،

۵.۴- امام مجتبی علیه‌السلام در روز قیامت شفاعت می كند

امام مجتبی علیه‌السلام جزء شفعاء بزرگ عالم محشر و قیامت است، هر چه در دنیا به این بزرگوار بی‌محبتی كردند، حضرتش در روز قیامت محبّت به مردم می‌كند و مردم را نجات می‌دهد.

۵.۵- امام حسین علیه‌السلام در روز قیامت شفاعت می كند

حضرت ابی‌عبداللّه‌الحسین علیه‌السلام كه جانمان به قربانش! یكی از شفعاء بسیار بزرگ روز قیامت است كه اگر كسی به قدر بالِ مگسی، كه البته اعتقاداتش خوب باشد، البته كارهایش صحیح باشد تا حدّی، اهل باطن باشد به قدر بال مگسی اشك بر ابی‌عبداللّه‌الحسین علیه‌السلام ریخته باشد، حضرت او را به بهشت وارد می‌كنند، حتّی دارد در روایت هست كه شخصی می‌آید این میزان اعمالش، میزان گناهانش بسیار سنگین است و در مقابل ثوابی ندارد، خوب طبیعی است این خیلی مشكل پیدا می‌كند، می‌گویند كه یك چیزی باقی مانده یك قطره‌ی اشكی بر ابی‌عبداللّه‌الحسین علیه‌السلام ریخته آن را هم بیاورید، می‌گذارند توی آن كفه‌ی ترازو باصطلاح، می‌گذارند در میزان، می‌بینند تمام آن گناهان را از بین برد و راحتش كرد، لذا در دنیا بر ابی‌عبداللّه‌الحسین علیه‌السلام گریه كنید، این عزاداری‌‌ها خیلی ارزش دارد، عزاداری‌ها را منتهی آلوده به بعضی از رسومات و به بعضی از خرافات و به بعضی از مسائلی كه موجب تنفّر غیر مسلمان ها به اسلام بشود نكنید.

۵.۶- حضرت ولی‌عصر ارواحنافداه میدان دار ر روز قیامت است

حضرت ولی‌عصر ارواحنافداه و البته هر یك از ائمّه مردمِ زمان خودشان را اگر قابل شفاعت باشند شفاعت می‌كنند تا می‌رسد به حضرت بقیةاللّه ارواحنافداه، كه ایشان همه‌ی دوستشان را، همه‌ی یاورانشان را، همه‌ی خدمتگزارانشان را، تمام مردمی كه بعد از ظهور آمده‌اند و نقصی در كارشان هست، فشاری كه روی امام عصر ارواحنافداه هست در شفاعت شاید درباره‌ی هیچ یك از انبیاء و ائمّه‌ی علیهم‌السلام نباشد، ایشان میدان‌دار روز قیامت است، البته ما در زمان غیبت واقع شدیم امام‌مان حجة‌بن‌الحسن ارواحنافداه است، حرفی در آن نیست ولی " نَشْكُو إِلَی اللّه، اللَّهُمَّ إِنَّا نَشْكُو إِلَیكَ فَقْدَ نَبِینَا وَ غَیبَةَ إِمَامِنَا و قِلَّةَ عَدَدِنَاوَ كَثْرَةَ عَدُوِّنَاوَ تَظَاهُرَ الزَّمَانِ عَلَینَا "(امالی‏ طوسی/۴۳۲) " اَللَّهُمَّ وَ كَمَا غَبْنَا عَنْ ذَلِكَ وَ لَمْ نَشْهِدْهُ وَ آمَنَّا بِهِ وَ لَمْ نَرِهِ صِدْقًا وَ عَدْلا أَنْ تُصَلِّی عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ "(مصباح‏كفعمی/۴۲۶)، حضرتش همه را با یك سرعت خیلی زیادی، چون آن‌هایی كه در زمان غیبت واقع شده‌اند، در زمان ظهور واقع شده‌اند، آن‌هایی كه بعد از ظهورند كه بیشترشان، اكثریتشان اهل تزكیه‌ی نفس و كمالاتند، آن‌هایی هم كه در زمان غیبت واقع شده‌اند پیغمبراكرم صلی‌الله‌و‌علیه‌وآله می‌فرمود: " وَا شَوْقًا اِلَی اِخْوَانِی "(تحصین‌ابن‌فهد‌حلی/۲۳)، چقدر من شوق دارم برادرانم را ببینم كه سلمان می‌گوید آقا مگر ما برادران شما نیستیم؟ حضرت می‌فرماید: نه، " الَّذِینَ یؤْمِنُونَ بِالْغَیبِ "( بقره/۳)، آن‌هایی كه ایمان به غیب آورده‌اند، آن‌ها برادران ما هستند، قدر خودتان را بدانید، یك وقتی، حتّی یك سر سوزن در دل‌تان كینه، بی‌عدالتی، مسائل مختلفی كه مربوط به قلبِ انسان است- چون قلب اگر خراب شد همه چیز انسان خراب است- حضرت ولی‌عصر ارواحنافداه همه را شفاعت می‌كند، همه‌ی یارانشان را، همه‌ی اصحابشان را، همه‌ی مأمومین‌شان را شفاعت می‌كنند، " وَ اسْقِنَا مِنْ حَوْضِ جَدِّهِ صَلَّی اللّهُ عَلَیهِ وَآلِهِ "، می‌روند درِ بهشت می‌ایستند، انسان از آن گرمای فوق‌العاده، از آن قیامت پُرفشار ناراحت‌كننده و از عبور از جهنّم با یك لب‌های عطشانی رسیده، خوب یك وقت هست می‌گویند: برو آب بخور، یك وقت هست نوكر را می‌گویند: برای این آقا آب بیاور، یك وقت هست خود آقا، " بِكَأْسِهِ وَ بِیدِهِ "، خود آقا می‌گویند بایست، خسته شدی، اذیت شدی، از دنیا آمدی به اینجا، این همه راه آمده‌ای، یك جامِ آب با دستِ مبارك خودشان به انسان می‌دهند آن صورت مُلكیش هست حتّی، " بِكَأْسِهِ وَ بِیدِهِ رَیا رَوِیا هَنِیئًا سَآئِغًا لاظَمَأَ بَعْدَهُ "(بحار/ ۹۹-۱۰۸)، اصلاً تشنگی بعد از آن نخواهی داشت، هر آبی بعد از این آب بخوری چون آن نیست ولو آب های بهشت همه‌اش یك جور است، امّا دیگر با دستِ امام زمان ارواحنافداه نیست، با آن محبّتِ فوق‌العاده نیست، آدم یك نگاهی به صورت آقا می‌كند، آقا در عمرمان در دنیا آرزوی یك لحظه‌ی ملاقات شما را داشته‌ایم، حالا داری آب به ما می‌دهی؟ نگاه به آقا می‌كند و مقداری آب می‌آشامد، طولش می‌دهد، محبّت می‌كند، اظهار محبّت می‌كند و ان‌شاءاللّه همه‌مان وارد بهشت می‌شویم و حضرت زهرا علیهاالسلام را زیارت می‌كنیم، دیگر آنجا شكایتی ان‌شاءاللّه از ما نداشته باشند كه ما پیروان آن‌ها باشیم، پیروان آن دشمنانی باشیم كه دَر به پهلوی فاطمه‌ی‌زهرا علیهاالسلام زدند، مُحسنش را سقط كردند، این روزها خاندان عصمت‌و‌طهارت علیهم‌السلام را عزادار كرده‌اند امیدواریم ما جزء آن‌ها و پیروان آن‌ها و تابعین آن‌ها نبوده باشیم و صلی‌اللّه سیدنا و محمّد و آله اجمعین.

۶- دعای ختم مجلس

نسئلك اللّهم و ندعوك باعظم اسمائك و بمولانا صاحب‌الزمان یا اللّه و یا اللّه و یا اللّه و یا اللّه و یا اللّه و یا اللّه و یا اللّه و یا اللّه، یا اللّه، یا رحمن یا رحیم یا قاضی‌الحاجات، یا كافی‌المهمات عجل لولیك الفرج عجّل لمولانا الفرج عجّل لسید الفرج خدایا! فرج آقایمان را برسان همه‌ی ما را از بهترین یاران و اصحابش قرار بده قلب مقدّسش را از ما راضی بفرما خدایا! گرفتاری‌های مسلمین را برطرف بفرما همه‌ی شیعیان علی‌بن‌ابیطالب علیه‌السلام را مخصوصاً آن‌هایی كه مسئولیت فوق‌العاده‌ای دارند موفّق به تزكیه‌ی نفس بفرما خدایا! به آبروی ولی‌عصر ارواحنافداه خدمتگزاران به دین، خدمتگزاران به این مملكت شیعه‌نشین همه را در پناه امام زمان ارواحنافداه حفظ بفرما خدایا! هر كس قدمی برای تو، در راه تو بر می‌دارد پروردگارا! اجر جزیل به او مرحمت بفرما مریض‌های روحی‌مان شفا مرحمت بفرما مریض‌های منظور، مریض منظور، مریضهِ منظوره الساعه لباس عافیت بپوشان امواتمان و شهداءمان غریق رحمت بفرما عاقبت‌مان ختم بخیر بفرما رحمه الله لمن یقرأ الفاتحه.