۱- خطبه

اَلْحَمْدُ للهِ وَ الصَّلاةُ وَالسَّلامُ عَلَی رَسُولِ اللهِ وَ عَلَی آلِهِ آل الله لَا سِیمَا عَلَی بَقِیةِ اللهِ رُوحِی وَاَرْوَاحُ الْعَالَمِینَ لِتُرَابِ مَقْدَمِهِ الْفَدَاءُ وَ اللَّعْنَةُ الدَّائِمَةُ عَلَی اَعْدَائِهِمْ اَجْمَعِینَ مِنَ الآنِ اِلَی قِیامِ یوْمِ الدِّینِ.

۲- عبارت قرآنی آغازین

" وَجَاءَتْ سَكْرَةُ الْمَوْتِ بِالْحَقِّ ذَلِكَ مَا كُنْتَ مِنْهُ تَحِیدُ "(ق/۱۹)

۳- برزخ حد فاصل بین دنیا و قیامت است

هفته‌های گذشته درباره‌ی مسأله‌ی سكراتِ موت و مقداری از عالَم برزخ عرایضی عرض شد. به طور كلّی برزخ به معنای میانه است، میان هر چیزی را برزخ می‌گویند و چون عالم برزخ میان دنیا و قیامت است، به این جهت آن عالَم را برزخ گفته‌اند.

۴- جمعیت بهترین

در هفته‌ی گذشته درباره‌ی یك دسته از كسانی كه در عالَم برزخ قرار می‌گیرند بعد از موت، كه جمعیت بهترینند و عبارت بودند از كسی كه اطاعت خدا و رسولش را می‌كند و قدم در راه تزكیه‌ی نفس با جدّیت برداشته است كه مضمون این جمله از آیه است كه " وَمَنْ یطِعِ اللَّهَ وَرَسُولَهُ "(نساء/۱۳) یك دسته اینها و یك دسته انبیاء و دسته‌ی سوّم شهدا‌ء و دسته‌ی چهارم صالحین و دسته‌ی پنجم صدّیقین، اینها در وقتی كه از دنیا می‌روند فوراً بدنی از عالم برزخ برای آن‌ها خلقت می‌شود و در بهشتِ عالَم برزخ كه احتمالاً در آسمان چهارم یا پنجم باشد و از نظرِ روایات یقیناً همان جایی كه انبیاء هستند، شهدا‌ء هستند اینها هم می‌روند.

۵- میلیاردها سال در برزخ برای افراد معتقد، مثل گذشت چند دقیقه است

دسته‌ی دوّمی كه در عالَم برزخ هستند كه فهرست‌وار در جلسه‌ی اوّل عرض كردم، اینها كسانی هستند كه وقتی از دنیا رفتند به خاطر اینكه اعتقادات خوبی دارند، ولایتِ اهل‌بیت عصمت و طهارت علیهم‌السلام را دارند، معتقد به خدا و پیغمبر و دوازده امام علیهم‌السلام هستند و شیعه هستند، اینها ولی معصیت‌كار یا تزكیه‌ی نفس نكرده؛ اینها طبق روایات چون اعتقاداتشان صحیح هست، بالاخره به بهشت می‌روند و در عالَم برزخ به خاطر آنکه اینها وابستگی‌هایی به دنیا دارند، اینها عالم بعد از این عالَم‌شان را درست نكرده‌اند، آباد نكرده‌اند، اینها صفات رذیله‌ایی دارند، گناه‎كارند و فاسقند، اینها را خدای تعالی با این طور به بهشت قطعاً نمی‌برد و چون شیعه‌ی علی‌بن‌ابیطالب علیه‌السلام و معتقد به خاندان عصمت علیهم‌السلام هستند، به جهنّم هم طبق احادیث نمی‌روند، پس باید چه كرد؟ ان‌شاءاللّه در بحث قیامت عرض خواهم كرد كه اینها باید در قیامت تزكیه‌ی نفس كنند، جبران آنچه كه در دنیا انجام نداده‌اند بكنند، ولی وقتی از دنیا رفتند، اینها مانند اصحاب كهف، مانند خودتان وقتی كه به خواب می‌روید و زمان بر شما نمی‌گذرد و آنچه فكر می‌كنید شب را تا صبح را خوابیدید بعد از بیدارشدن این فكر برای‌تان می‌آید والاّ همان‎طوری كه اصحاب كهف فكر نمی‌كردند سیصد سال به خواب بوده‌اند و همان‎طور‌ی كه عُزیر فكر نمی‌كرد كه صد سال مرده است، همان‎طور آنهایی كه در قیامت از این دسته از مردم زنده می‌شوند فكر نمی‌كنند كه سال‎ها است، صدها هزار سال، میلیون‌ها سال، یا حتّی میلیاردها سال از دنیا رفته‌اند فكر می‌كنند چند دقیقه قبل در خانه‌شان بوده‌اند و حالا هم در قیامت واقع شده‌اند این دسته‌ یك مسائلی دارند،

۵.۱- باقیات الصالحات سبب نجات افراد معتقد در برزخ می‎گردد

این مسائل را انسان می‌تواند در عین آنکه اهل‌ فسق و فجور و اهل تزكیه‌ی نفس نیست و اهل فسق است این دسته یك كارهایی انجام بدهند، در عالَم بیهوشی كه در برزخ دارند كاری خودشان نمی‌توانند بكنند، به هیچ وجه، چون آدمی كه بیهوش است، آدمی كه خواب است، این نمی‌تواند برای خودش اقدامی بكند، امّا الان اگر یك فردی مثلاً از خودش باقیات‌الصالحاتی بگذارد، كاری بكند كه مردم بهره‌های معنوی ببرند، مدرسه بسازد، مسجد بسازد، كارهایی كه اكثر مردم از آن استفاده می‌كنند، انجام بدهد یا فرزندانِ خوبی داشته باشد كه بعد از او برایش خیرات بفرستند، بعد از او برایش كارهای نیك كنند، از اموالشان، یا از اموالِ خود پدر و مادر استفاده كنند و برای پدر و مادر باقیات الصالحاتی قرار بدهند؛ اگر یك چنین اتّفاقی افتاد و فرزندان این اعمال را برای پدر و مادر انجام دادند، یا خودش در زمان حیاتش كارهایی از این قبیل انجام داد، این شخص ممكن است، ببینید یك مثال می‌زنم تا مطلبی كه می‌خواهم بگویم برایتان روشن بشود، یك دوستی دارید، این دوست شما پولدار، به شما علاقمند، شما را به خاطر بعضی از مسائل زندان انداخته‌اند، این شخص كه در خارج از زندان است و شما را دوست دارد، می‌برد هر طلبكاری كه شما دارید، آنها را می‌بیند و بدهی‌ شما را می‌پردازد، آنها دست از شكایتشان بر می‌دارند و شما آزاد می‌شوید. ممكن است این باقیات‌الصالحاتی كه شما در دنیا گذاشته‌اید، فرزندانِ خوب و صالحی كه در دنیا از شما مانده‌اند، این افراد، این باقیات‌الصالحات، اینها ثوابش را پروردگار به حسابتان بریزد، آن قدر حساب شما پُر شود و آن قدر به شما از طرف رحمان و رحیم توجّه و مهربانی شود كه شما را از آن بیهوشی چند میلیون ساله نجات بدهد و ببرند شما را در میانِ همان صالحین، همان دسته‌ی اوّل و در بهشتِ عالَم برزخ نگه‌تان دارند و از نعمت‌هایی كه آن مردم، شهدا‌ء، صالحین، انبیاء، صدیقین، بهره‌مند می‌شوند شما هم بهره‌مند شوید. تنها راهی كه ممكن است برای این دسته‌ی دوّم باشد همین است، والاّ خودشان هیچ كاری نمی‌توانند بكنند، اینی كه در روایات دارد و زیاد هم اصرار شده كه برای اموات، خیرات كنید، برای آنهایی كه از دنیا رفته‌اند قرآن بخوانید، خیرات كنید، نمازشان را اگر نخوانده‌اند، پسر بزرگ باید حتماً بخواند، روزه‌اش را بگیرد، بدیهی‌هایش را بدهد و خلاصه برایش و برای امواتتان خیراتی كنید كه بعضی از اوقات اینها به خواب انسان می‌آیند، به انسان می‌گویند: خدا خیرت بدهد تا به‎حال گرفتار بودیم، زیاد از این قضایا شنیده‌اید، تا به امروز گرفتار بودیم از امروز به خاطر فلان عمل تو من را نجات دادند، این نجات دادن و این گرفتاری به وسیله‌ی شمایی كه باقیات‌الصالحاتی او هستید، به خاطر آن بنایی كه مردم از آن استفاده می‌كردند و می‌كنند و خدای تعالی حساب شما را دقیقاً دارد و شماره‌ی حساب‌تان را هم می‌داند، فوراً بوسیله ملائكه در حساب شما ریخته می‌شود، البتّه میزانش را من نمی‌دانم از روایات هم زیاد استفاده نمی‌شود، ولی آن قدر هست كه وقتی آن حساب پر شد به حدّ نهایی رسید، خدای مهربان، خدای عزیز،

۵.۲- افراد معتقد و سایرین در صحنه‎ی قیامت

این شخصی كه باید حالاها در حال بیهوشی بماند و بعد هم كه در قیامت زنده شد و وارد بدن شد كلّی گرفتاری داشته باشد، آن قدر معطل گاهی ممكن است یك انسان برای تزكیه‌ی نفس در قیامت بشود كه زمان را برایش پنجاه هزار سال تعیین كرده‎اند، یعنی آنهایی كه در قیامت می‌آیند، سه دسته هستند: یك دسته " فَرِیقٌ فِی الْجَنَّةِ "(شوری/۷)، حساب‌شان صاف، اولیا‌ء خدا هستند و در عالم برزخ اینها در بهشت بودند حالا اینجا معطلی ندارند، اینها مستقیم می‌روند به بهشت، یك خط كمربندی، خط سبزی از كنار قیامت خدا قرار داده كه اولیاء خدا همین پنج دسته‌ایی كه در هفته‌ی گذشته و این هفته عرض كردم این پنج دسته، تا به قیامت رسیدند بدنشان را بر می‌دارند، لباس‌شان را بر می‌دارند از یك خط كمربندی، خط سبز، بدون هیچ معطلی می‌روند به طرف بهشت، یك دسته هم هستند كه حسابشان صاف است، آنها هم از این طرف، اصحاب شمالند، از این طرف هم یك خط كمربندی قرمز كشیده شده اینها هم از این طرف، معاندین، آن‌هایی كه هفته‌های قبل برایتان توضیح دادم از این طرف می‌روند به جهنّم، پس پنجاه هزار سال برای کیه؟ برای شما است، خدایی نكرده، اگر در دنیا تزكیه‌ی نفس و عدالت را رعایت نكنید، تزكیه‌ی نفس خیلی اهمیت دارد، یا باید وارد بشوید و جدّی بگیرید- خوب دقّت كنید- مطلب خیلی مهم است، یك دسته‌ از این طرف می‌روند بهشت، یك دسته هم از این طرف می‌روند جهنّم، پنجاه هزار سالی كه شما می‌بینید در قرآن گفته، روزی كه مقدارش پنجاه‌هزار سال است، برای چیه؟ برای تزكیه‌ی نفس شما است، چرا؟ برای اینكه در بهشت آدم حسود را راه نمی‌دهند، شما بهشتی هستید به خاطر اعتقاداتتان، امّا به خاطر این صفاتی كه همین الان ما در این دنیا داریم، در این دنیایی كه چند روزی بیشتر نیستیم و باید برویم و می‌دانیم كه قنطره است، پُلی است، محل عبور است، این همه دشمنی با یكدیگر می‌كنیم، این همه گناه می‌كنیم، این همه اذیت همسایه می‌كنیم، این همه بزرگانمان را، اهل‌بیت عصمت و طهارت‌مان را اذیت می‌كنیم و می‌كُشیم و مسموم می‌كنیم، با همین حال برویم توی بهشت؟ آنجا هم همین بساط را پهن كنیم؟ آن جا هم همین مجلات و روزنامه‌ها و سیاستمداری‎ها و به یكدیگر فحاشی كردن‌ها باشد؟ آن‌جا جای این كارها است؟ آنجا جایی است كه دیگر دادگاه نیست، زندان نیست، اذیت و آزار نیست، می‌گوید:
بهشت آنجا است كآزاری نباشد -------------------------------- كسی را با كسی كاری نباشد
افرادی سر راه خودشان دارند یك قدمی برای خدا بر می‌دارند، حركاتی دارند، آن قدر تهمت، آن قدر اذیت، آن قدر ناراحتی، چرا؟ برای صفات رذیله‌ای است كه در اینها هست، با همین صفات بخواهند وارد بهشت بشوند؟ ابدا، بهشت جای اولیاء خدا است، جای آنهایی است كه در آسمان، در دوران برزخ بوده‌اند و خودشان را ساخته‌اند در دنیا و بعد هم در آنجا تمرینش را كردند و بعد می‌خواهند وارد بهشت بشوند، بهشت خلد است،

۵.۳- دنیا گذرگاهی است كه قیامت بر اساس آن رقم می‎خورد

بر این اساس به من و شمایی كه در دنیا خواب بودیم، " اَلنَّاسُ نِیامٌ "(بحار/ ۴-۴۳)، علی علیه‌السلام فرمود، قربانش برویم، مردم همه خوابند، حالا نگویید ما الحمدللّه دوران یقظه را گذرانده‌ایم، در شبانه‌روز چقدر به فكر خدا و قیامت هستید و چقدر به فكر مادّیت و دنیای‌تان هستید؟ مردم همه در خوابند، هر كاری كه می‌كنند به فكر نتایج و آینده‌اش نیستند، آدم بیدار كاری كه می‌كند حتماً و حتماً باید به فكر نتیجه‌اش باشد، تو یك ساعت كار كردی به اندازه‌ی همان یك ساعت باید بهره‌برداری كرده باشی، كارهای بی‌فایده، من نمی‌خواهم انگشت بگذارم روی كارهایی كه ما در دنیا همین ماها انجام می‌دهیم، برای اینكه می‌ترسم، می‌ترسم بگویند فلانی، هنوز هیچ كاری نشده می‌گویند كه فلانی مردم را از دنیا دور می‌كند، مردم از دنیا دور نمی‌شوند خیالتان راحت باشد، ماشین مردم در دنیا و به سوی دنیا توی سرازیری است، اگر می‌بینید اهل‌بیت عصمت و طهارت علیهم‌السلام مردم را به طرف دنیا هُل نداده‌اند، ماشینی كه توی سرازیری است به طرف سرازیری هُلَش نمی‌دهند، سقوط می‌كند، باید حتماً ترمزش كنند، ترمزش هم این است كه می‌فرماید: " إِنَّما الحَیاةُ الدُّنْیا لَعِبٌ وَلَهْو "(محمّد/۳۶) دنیا بازی است، بیهوده است، بابا جای ماندن نیست، این دنیا را خدا می‌داند، من الان خودم، خُب مسن شدم فكر می‌كنم وقتی که سن پنج ساله یا شش ساله بلكه پایین‌تر بودم خیلی همین دیروز بود، این هم تمام می‌شود، زود می‌گذرد، این آدمی كه توی این دنیای كوتاه و كوچك و محدود به تمام معنا این جا نتوانسته خودش را حفظ كند، نتوانسته دزدی نكند، من همین امروز به یكی از دوستان می‎گفتم: هر كسی یك نوع دزد است، یكی از كارش می‌دزد، یكی از- نمی‌توانم عرض كنم- باور كنید یك وضع بدی ما داریم در این دنیا، اگر با همین حال برویم توی بهشت، خوب آقا! تو این تكّه باغ بهشت را از كجا آوردی؟ خدا داده، چرا به ما نداده؟ برو آن طرف، جادّه‌ی من، راه من، درخت من، دیوار من، می‌بینید دیگر، همین‌هایی كه توی دنیا هست، همین‌ها، همین‌ها آنجا بخواهد پیاده بشود، ابدا، مگر می‌شود؟ آنجا حاكم خدا است، " لِمَنِ المُلْكُ الیوْمَ لِلَّهِ الواحِدِ القَهّارِ "(غافر/۱۶) و ائمّه‌ی اطهار علیهم‌السلام فرمانبرداران خدا هستند و مجریان امور و شما هم آنجا، یكی می‌گفت: من توی بهشت حالا یك روز، دو روز، ده روز، یك سال، دو سال، خسته می‌شود آدم، نه، خسته نمی‌شوی، این قدر جا هست، آن قدر گردشگاه هست، آن قدر وسایل مختلف برای تفریح هست كه ان‌شاءاللّه عرض خواهم كرد. من به خاطر اینكه بحثم را بتوانم به یك جایی برسانم، می‌روم جلو، نه، باید همین جا در سكرات موت كه این مطلب را امروز می‌خواستم خدمتتان عرض كنم،

۵.۴- برای نجات افراد معتقد در عالم برزخ، از میان تمام باقیات الصالحات فرزندی كه خوب تربیت شده‎ باشد، حرف اول را می‎زند

اگر می‌توانید در مرحله‌ی اوّل كسانی را از فرزندانتان آنچنان تربیت كنید كه خیالتان بعد از خودتان راحت باشد، بدانید كه آنها كاری كه شما می‌خواستید بكنید برایتان انجام می‌دهند، " یرِثُنِی وَیرِثُ مِنْ آلِ یعْقُوب "(مريم/۶) خدایا! یك ولی‌ای برای من قرار بده كه هم از من ارث ببرد، هم از آل‌یعقوب ارث ببرد. یك كسی مثلاً فرض كنید فرزند صالحی دارد یك بچّه را وقتی كه پدر و مادری در عذاب بودند فرستادند برای مكتب‌خانه، آن وقت‌ها وقتی بچّه را می‌فرستادند مكتب‌خانه و مدرسه، اوّل " بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ " به او یاد می‌دادند، می‌گفتند بگو: " بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ " و معنی " بِسْمِ اللَّهِ " را به او تعلیم می‌دادند، آن وقت‎ها. و این بچّه رفت و گفت، خدا عذاب را برداشت، از اهل عذاب بود در عالم برزخ، عذاب را از او برداشت، ملائكه سؤال كردند: علّت چیه؟ خدای تعالی فرمود: پسر این مرد، پسر این زن من را به رحمانیت و رحیمیت نام برده، من چطور مادر و پدرش را عذاب كنم؟ ‌ببینید تأثیر دارد. بچّه‌هایتان را خوب تربیت كنید، خوشا به حال آنهایی كه فرزندانشان را آنچنان تربیت كرده‌اند كه اهل قرآنند، اهل كلام خدایند! یك عدّه این طوری هستند، فرزندان خوبی تربیت كردند، خوشا به حالشان! بهترین خیرات بعد از خودش انسان، فرزند تربیت كردن و فرزند خوب داشتن است، حالا چطور فرزند خوبی تربیت كنیم؟ این را دیگر باید جدا یاد بگیرید، جدا درس بگیرید

۵.۵- ساخت مساجد برای نجات افراد معتقد در عالم برزخ بسیار مؤثر است

و دوّم این كه انسان مساجدی را اگر امكانات دارد بسازد، مسجد بسیار كار خوبی است، ساختمان مسجد، جایی كه مردم عبادت كنند، جایی كه مردم در آن‌جا نماز بخوانند، جایی كه متوجّه خدا بشوند، این هم خیلی خوب است، چون این یك خیرات دائمی است، اگر نمی‌توانید، پولش را ندارید یك مسجد تنها بسازید، یك مرد باشید، وسط بیفتید، ببینید در یك محلی در یك دهی، در راهی، در سر مثلاً راهی كه مسافرین دارند حركت می‌كنند، دسته‌جمعی یك مسجد بسازید، بگذارید مردم استفاده كنند، خیلی عجیب است این جهت در سعادت انسان و نجات از عالم برزخ به بهشت برزخی و در كنار اولیاء خدا قرار گرفتن! خدای تعالی این انسان را، اینی كه خواب است خودش، اینی كه برای خدا قدم برداشته، اصحاب كهف؛ شما در حالاتشان نگاه كنید، شاید آنچه كه این‌ها كار كردند یك مدّت كوتاهی بود تصمیم گرفتند خداپرست باشند، ایمان به خدا پیدا كردند و بعد هم در مقابل دقیانوس ایستادند و بعد هم خدا بُردشان در آن غار و اینها را به خواب كرد، بقیه‌اش دیگر كار خدا است، " وَنُقَلِّبُهُمْ ذاتَ الَیمِینِ وَذاتَ الشِّمالِ "(كهف/۱۸) اینها را این طرف و آن طرفشان می‌كردند، كه یك طرف بدنشان روی زمین می‌ماند نپوسد، آفتاب را جوری تنظیم كرده خدای تعالی- اینها كه به فكر نبودند- كه بر اینها بتابد و اینها كاملاً در رفاه و حسابشان را هم آن قدر خدا پول ریخت باصطلاح ما توی حسابشان كه وقتی بلند شدند از اولیای خدا بودند كه خدا در قرآن اینها را به عنوان جوانمرد، " فِتْیةٌ آمَنُوا بِرَبِّهِمْ "(كهف/۱۳) اینها یك جوانمردانی بودند كه به پروردگارشان ایمان داشتند، همین. خیلی خدا از شما كار نمی‌خواهد، یك كاری بكنید كه این حساب‌تان درست بشود، بدی‌‌هایتان رفع بشود، خوبی‌ها را جمع كنید، آنچه خوب است شما باید داشته باشید. انسانید، اراده دارید، با همّت باید كار كنید، اینی كه من عرض می‌كنم مكرّر هم گفته‌ام: جدّی باشید برای همین است، مسجد بسازید،

۵.۶- اثرات دنیوی آبادسازی امامزاده‎ها، سبب نجات بانی معتقد آن در برزخ می‎گردد

یك امامزاده‌ای دیدید مخروبه است، جمع بشوید درستش كنید، امامز‌اده‌ها، اگر امامزاده‌ای آن‌جا دفن شده باشد كه فرزند پیغمبر است دو فایده دارد، یكی این كه اینجا می‌آیند نماز می‌خوانند یكی دیگر هم اظهار محبّت به خاندان عصمت و طهارت می‌كنند، این اظهار محبّت است، دم درِ یك امامزاده‌ای كه می‌ایستید می‌گویید: " اَللَّهُمَ اِنِّی وَقَفْتُ عَلَی بَابٍ "، من در دَرِ خانه‌ای ایستاده‎‎ام كه این خانه مال پیغمبر صلی‌الله‌وعلیه‌وآله است، " بَابٍ مِنْ اَبْوَابِ نَبِیكَ "(مصباح كفعمی/۴۷۲) در یك خانه‌ای ایستاده‌ام كه این خانه‌ خانه‌ی پیغمبر تو است، خانه‌ی فرزندان پیغمبر خانه پیغمبر است، امامزاده را تعمیر كنید. من همین امروز با یكی از دوستانی كه یك وقتی رفته بودیم توی شهرشان، دیدیم یك امامزاده‌ای را نیمه تمام گذاشته‎اند، و از همین جا من الان چون دوستانمان توی مجلس هستند، الان توصیه می‌كنم رفتید باز ان‌شاءاللّه امامزاده را بسازیدش، این امامزاده نیمه‌تمام است، تازه هم بنایش كرده بودند، گفتیم: آقا چرا بقیه‌اش را نساختید؟ گفتند: یك آقایی اینجا را گفته كه این امامزاده معتبر نیست، گفتم حالا مسجد بسازیدش، معتبر نیست، مگر می‌خواهی چه‎كار كنی كه معتبر باشد یا معتبر نباشد، آمدی خانه‌ی پیغمبر صلی‌الله‌و‌علیه‌وآله و اظهار ارادت به رسول اكرم صلی‌الله‌و‌علیه‌وآله می‌كنی و حتی آن شخصی كه تا آن مقدار ساخته بود ظاهراً بچّه‌اش مریض سختی بود نذر كرده بود كه این ساختمان را بسازد ببینید بعضی‌ها چطورند، گفته بود: نسازید، نه، من دارم عرض می‌كنم بسازید، ولو یقین داشته باشید امامزاده‌ی معتبر نیست، هیچ طور نمی‌شود، چطور می‌شود مثلاً؟ حالا همه‌ی این امامزاده‌هایی كه توی این مملكت هستند و هر جا امامزاده هست آن محل از محلّه‌های مشابه‌اش، مردم متدین‌ترند، شما بروید قم ببینید به خاطر وجود مقدّس حضرت معصومه علیهاالسلام و چهارصد و چهل امامزاده‌ی دیگر كه عمده‌اش حضرت معصومه است، چه شهر مذهبی بوده، از روزی كه این شهر بنا شده؛ یعنی از زمان امیرالمؤمنین علیه‌السلام تا بحال توی این شهر یك نفر مخالف خاندان عصمت و طهارت علیهم‌السلام زندگی نكرده، همه شیعه، همه با محبّت، حتّی در روایات دارد كه آن‌ها حجّت بر شما هستند، حضرت عبدالعظیم علیهم‌السلام بروید، اطراف حضرت عبدالعظیم علیهم‌السلام اگر هم یك وقت یك مسائلی در آنجا می‌بینید از تهران شما می‌رود آن جا، والاّ مردم آن‌جا مردم پاك، خوب و اكثر جاهایی كه امامزاده دفن است، من خیلی نگاه كردم، یك امامزاده‌ی معتبری آن‌جا دفن باشد، گنبدی، گلدسته‌ای، تشكیلاتی داشته باشد، مردم آن محل بهتر از مردم محلّ مشابه‌ این است كه امامزاده‌ ندارند، اینها را درست كنید،

۵.۷- هر كس به اندازه‎ی توانش كار كند مثل آنست كه همه‎ی كار را كرده است

هر مقدار طاقتش را دارید، یك وقت فكر نكنید خوب من كم پول دادم، و كم قدرت داشتم پس بنابراین خدا به حساب من نمی‌گذارد، نه، هر كسی به اندازه‌ی قدرتش خودش كار بكند، خدای تعالی مثل آن كسی كه همه‌ی كار را كرده به او اجر می‌دهد،

۵.۸- رسیدگی صحیح به ایتام از باقیات الصالحات بسیار خوب برای نجات افراد معتقد در برزخ می‎باشد

یك تشكیلاتی بنا كنید، به ایتام برسید، مخصوصاً به ایتام، نمی‌گویم یتیم‌خانه و پرورشگاه و این جور چیزها بسازید، چون یك چیزی را به شما بگویم از نظر روانی، از نظر اخلاقی، آن كاری كه در صدر اسلام انجام می‌شد برای ایتام بهتر است از آنچه كه ما امروز انجام می‌دهیم. در صدر اسلام همه‌ی اقوام، خویشاوندان، همه با هم مرتبط بودند تا می‌دیدند یك شخصی از دنیا رفت، چند تا بچّه‌ی خردسال توی خانواده‌اش مانده، هر كدام یكی از این بچّه‌ها را می‌بردند با كمال احترام او را نگهداریش می‌كردند، یا حتّی زنده بود پدرشان ولی می‌دیدند كه این نمی‌تواند این بار زندگی را بكشد، می‌بردند. یك آقایی مثلاً فرض كنید پنج تا دختر دارد، همه هم نزدیك بخت و باید عروس بشوند و نمی‌تواند با این رسوماتی كه ما امروز داریم از نظر جهازیه‌ و چه و فلان، نمی‌تواند،خوب یكی‌تان تقبّل كنید تمام زندگی را تأمین كنید، آن یكی تقبّل كند آن یكی، توی یك فامیل این كار را بكنید، بگویید نمی‌توانیم نیست، نمی‌خواهید، تنبلیم، این جوری، برسید. حضرت علی‌بن‌ابیطالب علیه‌السلام را، حضرت ابی‌طالب علیه‌السلام فرزندان متعددی داشت، اقوامش دیدند كه نمی‌تواند همه‌ی اینها را خوب اداره كند، حضرت عباس عموی پیغمبر با حضرت رسول‌اكرم صلی‌الله‌و‌علیه‌وآله رفتند خانه‌ی ابی‌طالب، آقا بچّه‌هایت را به ما بده ما ببریم خانه، جعفر را دادند به حضرت عبّاس، علی‌بن‌ابیطالب علیه‌السلام هم نصیب پیغمبر شد، آوردند خانه‌ی خودشان، بچّه‌ها را توی خانه ببرید نه به عنوان خدای نكرده نوكری و كلفتی، حالا می‌رویم یك بچّه‌ای را می‌آوریم خوب بالاخره بازار و كوچه‌مان را می‌رود، نه، به عنوان مهمان، به عنوان پذیرایی‌‎ شونده، به عنوان كسی كه باید او را پذیرایی كرد، خوب این كارها را بكنید، كارهایی از این قبیل كه مؤثر است برای نجات از عالم برزخ، چه آن قسمتی كه در عذابند و معاندند چه در قسمت خواب و بیهوشی، همین‌ها است، این كارهای خیر را بكنید،

۵.۹- خوشرفتاری با مردم و محزون نكردن آنها می‎تواند سبب نجات افراد معتقد در برزخ گردد

با مردم خوشرفتاری كنید. خدا رحمت كند این استاد ما، كه منِ- چه عرض كنم- سبب شدم كه خدای نكرده بعضی‌ها به او توهین كنند و من واقعاً گاهی تعریف زیادی از او نمی‌كنم، حسودند، نمی‌خواهند بفهمند كه انسانیت یعنی چه؟ ایشان به من می‌گفت كه- ما را تحت تربیت خودش می‌خواست قرار بدهد، می‌گفت- هیچ كس را محزون نكن و مقید باش روزی پنج نفر را خوشحال كنی ولو به سلام كردن، به قدری این نشاط‌آور بود این كار برای من در همان سنین جوانی كه حساب نداشت، خوب من چیزی نداشتم، می‌رسیدم به یك نفر، آقا سلامٌ علیكم، این خوشحال می‌شد، لبش متبسّم می‌شد، می‌گفت و علیكم السلام، بارك‌اللّه تو پسر كی هستی؟ می‌رسیدم به یك نفری، مثلاً حالا یك پول مختصری داشتم، می‌دیدم گرفتار است، فقیر است، می‌دادم، همین‎طور، نگذارید كسی از دست شما محزون بشود، این حزن یك تأثیر بسیار بدی در وجود انسان دارد، البتّه اشتباه هم نشود، مؤمنین را محزون نكنید، مسلمین را محزون نكنید، بی‌گناه را محزون نكنید، مظلوم را محزون نكنید والاّ تمام مردم دنیا همه‌ی آنهایی كه مخالف دین ما هستند از ما محزونند كه چرا ما به طرف دین آنها نمی‌رویم و حتّی از این بدتر، پیغمبراكرم صلی‌الله‌علیه‌وآله را یهودی‌ها می‌خواستند به طرف دین خودشان بكشانند، مردم را خوشحال كنید، با كلام‌تان، " وَ قُولُوا لِلنّاسِ‏حُسْناً "( بقره/۸۳) با كلام‌تان مردم را سر حال بیاورید، رسیدید یك نفر محزون است از رفقا است، آقا چه‌ات هست؟ من یك كسالتی دارم سخت است،

۵.۱۰- اطباء توكّل را از دست ندهند، به مریض روحیه بدهند و سبب رنجش كسی نگردند

خدا حفظ كند این دكترهای ما را همینكه وقتی می‌خواهند یك مریض را معالجه‌اش بكنند، من به یك دكتری از رفقا بود گفتم: چرا این قدر سختش می‌كنید؟ گفت: اگر ما سخت نكنیم و هی به آن‌ها فشار نیاوریم، از عاقبت بد این مرض نترسانیم آن‌ها را، دوا نمی‌خورند، دوایشان را نمی‌خورند، گفتم نخورند، بمیرند بهتر از این طوری است كه تو یك غدّه‌ایی اینجایت هست و این بدخیم هم هست، خدمت شما عرض شود كه ما یكی دو تا از همین افراد را داشتیم كُشته‌اند، بلامعطلی، می‌گویند یك نفر از اقوام ما بود، روی بازویش یك غدّه‌ای بود كه وقتی، آن وقتها كه ما بچّه بودیم اگر می‌خواستند اذیتش كنند بچّه‌ها، به این غدّه‌اش دست می‌زدند درد می‌گرفت، این بزرگ شد، دارای فرزندان و اینها، هیچ طوری نشده بود، آقا یك طبیبی گفت كه این غدّه‌ی تو سرطان است و بدخیم هم هست، گفتیم عجب بدخیمی است كه این قدر خیمیش طول كشیده تا بدی‌اش را اظهار كند، هیچی، این بنده خدا همین جور افتاد توی بستر، عملش كردند، بریدند، قطع كردند و كُشتند، بالاخره من نمی‌گویم كشتند چون ممكن است بفهمند خیلی وقت است البته این جریان كه كی بوده، آقا این كارها چیه؟ " وَمَنْ یتَوَكَّلْ عَلى اللَّهِ فَهُوَ حَسْبُهُ "(طلاق/۳) آقایان! این یك آیه را همیشه در ذهن‌تان باشد، " وَمَنْ یتَوَكَّلْ عَلى اللَّهِ فَهُوَ حَسْبُهُ ". حضرت یحیی بن زید نوه‌ی امام سجّاد علیه‌السلام در سرخس قیام كرد، آن متوكل بن هارون از خدمت امام صادق علیه‌السلام آمده بود، حضرت صادق علیه‌السلام یك مطلبی برای جلوگیری از فسادی كه ممكن بود پیش بیاید به این متوكل‌بن هارون گفته بودند و این هم نمی‌خواست به حضرت یحیی بن زید بگوید، یحیی بن زید پرسید كه امام صادق علیه‌السلام درباره‌ی من چه گفت؟ بعضی‌ها می‌خواهند غیبت كنند، می‌گویند آقا غیبتش نباشد، یا مثلاً آقا راجع به فلانی حرف نزنید به غیبت می‌افتیم، اینها بدتر از غیبت است ها، ایشان هم گفت یك چیزی گفت حضرت كه من نمی‌خواهم به تو بگویم، خوب نمی‌خواهی بگویی نگو اصلاً، بگو هیچی، گفت، این اصرار كرد، ایشان هم گفت، گفت: حضرت فرمودند تو را هم مثل پدرت به دار می‌زنند و موفّق نمی‌شوی، خوب چی گفت یحیی بن زید؟ یحیی بن زید گفت كه " یمْحُو اللَّهُ ما یشاءُ وَیثْبِتُ "، یعنی خدا كلام امام صادق علیه‌السلام قضا است ممكن است خدا عوضش كند، " یمْحُو اللَّهُ ما یشاءُ وَیثْبِتُ وَعِنْدَهُ أُمُّ الكِتابِ‏ "(رعد/۳۹) اگر به شما طبیبی گفت آقا دو روز دیگر، یا سه روز دیگر می‌میری بگو تو اگر از غیب خبر می‌داشتی كه خدا بودی، " لا یعْلَمُها إِلّا هُوَ "(انعام/۵۹) با كمال قدرت باید انسان ایستادگی بكند، اراده دارد، شخصیت دارد، به هر حال كوشش بكنید كه مردم را نرنجانید، حتّی من به دوستانی كه ما یك وقتی دویست نفر از دانشجویان دانشكده‌ی پزشكی در مشهد پیش من درس عقاید می‌خواندند و به همه‌شان، حالا هر كدام‌‌شان یك دكترهای خیلی مهمی هم شدند شاید بعضی‌هایشان هم یادشان نباشد كه پیش ما درس عقاید خواندند، اینها را به آن‌ها توصیه می‌كردم هر جوری هست روحیه‌ بدهید به مریض و از این راه خیلی استفاده شده، ان‌شاءاللّه كوشش بكنند دوستان اطبّای ما اگر صدای ما را شنیدند تا می‌توانند روحیه به مریض بدهند و نگذارند محزون بشود، یك مریضی را خود من بردم پیش یك طبیبی، این بنده‌ خدا گفت كه آقا تو چه جوری آمدی بالا از این پلّه‌ها؟ مگر چی شده، كسی حالا همراهت هست، بله فلانی هست، آمد در گوش من گفت: این را آرام‌آرام ببرش پایین، حالا بالا را رفته طوریش نشده ها، ببرش پایین، گفتیم مگر چی گفت؟ قلبش خیلی خراب است، آمد به خودش هم گفت، آقا این بنده‌ خدا نمی‌توانست برود پایین، باور كنید تأثیر دارد " تلقین " آقایان، "‌ تلقین مثبت، تلقین منفی " هر دویش تأثیر دارد، به مریض می‌رسید، تو كه چیزیت نیست، نه آقا من دلم درد می‌كند، خوب بیا من یك دعا بخوانم، خوب می‌شود دل‌دردت، دعا هم حالا بهترین دعاها هم- اثر دعا از بین نرود- اینی كه می‌بینید ما گاهی آهسته دعا می‌خوانیم برای این است كه اگر شما بشنوید و ببیند ما پنج تا صلوات فرستادیم كه بهترین اكسیر است برای معالجه امراض، شما می‌گویید چیزی نخواند، همان رمّال‌ سر كوچه خودمان، باز اقلاً یك خرده چشم‌هایش می‌رود و یك خرده سرش گیج می‌رود، او بهتر است، خوب بله، ایمان نداریم، شما همه‌تان این طوری باشید " ان‌شاءاللّه " مریضی دیدید بگو آقا چیزی نیست، روحیه بدهید به مریض، هر جوری كه می‌‌توانید، هر طوری كه می‌توانید و ان‌شاءاللّه اطبّاء بیشتر تأثیر دارد حرفشان، خیلی بیشتر تأثیر دارد، آقا چیزی نیستش، جناب آقای مدنی اینجا هستند ان‌شاءاللّه همین كار را می‌كنند حالا ما دیگر كسی دیگری را پیدا نكردیم.

۵.۱۱- برای آخرتمان زاد وتوشه‎ای تهیه كنیم

خیلی آقایان برای آخرتتان، برای عالم برزخ‌تان كوشش بكنید كه زاد و توشه‌ای تهیه كنید، زاد و توشه همین‌ها است، " تَجَهَّزُوا "(امالی مفید/۱۹۸) مجهّز بشوید، زاد و توشه داشته باشید، وقتی از دنیا انسان می‌خواهد برود، بله آن مسجد را ساخته، آن امامزاده را ساخته، آن كار خیر را كرده، مردم همه، اینی كه می‌بینید در روایات دارد كه اگر چهل نفر بگویند: خدا رحمتش كند آدم خوبی بود، چهل نفر و معارض هم نداشته باشد، اگر چهل نفر هم كنارش بگویند: خدا لعنتش كند خوب شد مُرد، این آن را باطل می‌كند ها، شما چهل نفر بگویند این آدم خوبی بود، آزارش به كسی نمی‌رسید، ما خوبی از او دیدیم، " اَللَّهُمَّ اِنَّا لا نَعْلَمُ مِنْهُ اِلاّ خَیرًا "(كافی/۳-۱۸۴) این را واقعاً بگویند، خدا اگر این بدترین آدم‌ها باشد خدا می‌بخشد او را، این جوری باشید. امیدوارم برای عالم آخرت‌مان ان‌شاءاللّه بهترین زاد و توشه را تهیه كنیم و قبل از اینكه به قیامت برسیم خدای تعالی ما را از عالم بیهوشی، عالم گرفتاری چون وقتی انسان در قیامت از آن خواب و از آن بی‌هوشی نجات پیدا می‌كند، اوّل گرفتاریش شروع می‌شود، نجات مرحمت بفرماید و ما را همه‌مان را ان‌شاءاللّه در عالم برزخ به بهشت برزخی وارد كند و با آنهایی كه خدا به آنها نعمت عنایت كرده محشورمان بفرماید.

۶- ذكر مصیبت علی‌بن‌موسی‌الرضا علیهما‌السلام (قبری كه در گذشته و امروز مورد مصیبت است)

این ایام شاید دوستان، چون همه‌شان، اكثرشان، با تاریخ‌های شمسی آشنا هستند اطلاع از تاریخ‌های قمری نداشته باشند، در روز دهم ماه ربیع‌الثانی دو مرتبه حرم مطهّر حضرت علی‌بن‌موسی‌الرضا علیهماالسلام مورد حمله واقع شده، یك دفعه بوسیله شوروی‌ها و یك مرتبه هم بوسیله رضاخان ملعون، دفعه‌ی دوّم شاید در سال هزار و سیصد و چهارده بوده كه برای كشف حجاب، همین كاری كه حالا ما خودمان داریم انجام می‌دهیم، آن روزها مردم غیرت داشتند، یك مردی با زنش دعوایش بود كه چرا این خانم از وقتی كه آمده پیش شما حجاب دارد؟ چقدر آدم بی‌غیرت می‌شود، خوب حجاب دارد به تو چه ضرری دارد؟ پیش تو كه حجاب ندارد، واقعاً بعضی‌ها بی‌غیرتند. برای كشف حجاب دو هزار نفر را در مسجد گوهرشاد و حرم مطهر حضرت رضا كشتند، لذا وقتی دعبل خدمت حضرت علی‌بن‌موسی‌الرضا علیهماالسلام رسید حضرت فرمودند من یك شعر می‌دهم به تو، تو این را وصل به شعرهایت بكن، وقتی كه گفت: قبری در بغداد هست، " لِنَفْسٍ زَكِیةٍ "، حضرت فرمود: این همین جا، جایش است: " وَ قَبْرٍ بِطُوسٍ یالهًا مِنْ مُصِیبَةٍ "(بحار/۴۹-۲۳۹) قبری در طوس هست چقدر مصیبت، این قبر باید داشته باشد تا زمانی كه حضرت بقیة‌اللّه ارواحنافداه تشریف بیاورد و این مصائب را برطرف كند، السلام علیك یا مولای یا اباالحسن یا علی‌بن‌موسی‌الرضا روحی و الارواح العالمین لك الفداء و رحمةاللّه و بركاته.

۷- دعای ختم مجلس

نسئلك اللّهم و ندعوك بأعظم اسمائك و بمولانا صاحب‌الزمان یا اللّه، یا اللّه و یا اللّه و یا اللّه و یا اللّه و یا اللّه و یا اللّه و یا اللّه و یا اللّه و یا اللّه و یا اللّه و یا اللّه، عصر دوشنبه است و اعمال ما به محضر مقدّس امام زمان‌مان عرضه می‌شود خدا را به رحمانیت و رحیمیتش قسم می‌دهیم كه قلب مقدّس امام زمان ارواحنافداه را از ما راضی بفرماید، فرج آن حضرت را برسان خدایا همه‌ی ما را از بهترین اصحاب و یارانش قرار بده قلب مقدّسش را از ما راضی بفرما خدایا گرفتاری‌های شیعیان علی بن ابیطالب را برطرف بفرما پروردگارا توفیق تزكیه‌ی نفس و ورود در آن جمعی كه " وَمَنْ یطِعِ اللَّهَ وَرَسُولَهُ "، خدایا به ما مرحمت بفرما پروردگارا كارهای خیر بوسیله‌ی ما در این دنیا، در این مدّتی كه در دنیا هستیم توفیقش را مرحمت بفرما امراض روحی‌مان شفا عنایت بفرما مرض‌های بدنی‌مان را خدایا برطرف بفرما مریضه‌ی منظوره، مریض منظور الساعه لباس عافیت بپوشان امواتمان غریق رحمت بفرما شهدامان، امام راحلمان غریق رحمت بفرما عاقبتمان را ختم بخیر بفرما و عجل فی فرج مولانا.