اردیبهشت ۵, ۱۳۸۱
استاد عزیز در اولین جلسه از جلسات خصوصی درباره روح و غذای روح که در روستای کردیچال کلاردشت در استان مازندران برگزار شد و در جمع خصوصی دوستان سالک الی الله بود؛ ابتدا این موضوع مهم را مورد بحث و توضیح قرار دادند که انسان باید به مجرد آنکه ممیز شد هدف از خلقت خود را بداند و بفهمد که خدای تعالی او را بیهوده خلق نکرده است و از اعمال و سخنان و کارهای بیهوده خودش را نجات دهد. زیرا اولیاء خدا اعمالشان و وجودشان با ارزش میباشد و هیچ خوف و حزنی ندارند و متذکر شدند اولین عضوی که باید از بیهودگی نجات پیدا کند زبان انسان میباشد و باید انسان از هر نوع بیهودگی در اعمال و گفتارش خودداری کند؛ زیرا توهین به پروردگار است. سپس مطالبی پیرامون عظمت روح انسان و تعالیمی که در عالم ارواح دیده بیان کردند و فرمودند: در زمین سیر و سفر کنید و از گذشتگان عبرت بگیرید تا از غرور و تکبر دور شوید و راه نجات فرزندان از آلودگی و بیهودگی و حفظ فطرت انها را در قرنطینه کردن آنها دانسته و در پایان تزکیه نفس و به فکر آرامش و تقدیر معیشت بودن را راه نجات از بیهودگی دانستند.
اردیبهشت ۱۲, ۱۳۸۱
در این جلسه؛ استاد عزیز ابتدا درباره بیداری از خواب غفلت برای سالک الی الله فرمودند: اولین کار و آخرین کار سالک الی الله که همیشه باید با او باشد بیداری است. وگرنه خطرات زیادی در دنیا روح او و ایمان او و آخرتش را تهدید میکند. اولین خطری که برای سالک الی الله وجود دارد؛ خطر شیطان است؛ زیرا در محضر خدای تعالی قسم خورده است که همه را گمراه میکند و لذا باید مواظب این دشمن قسم خورده باشد و هرچه کمالات و رشد انسان بیشتر شود؛ فشار شیطان نیز بیشتر میشود تا زمانی که حقیقت عبودیت در روح انسان پیاده شود و خدای تعالی این خطر را از او بردارد. دومین خطر برای یک سالک الی الله نفس اماره بالسوء است که حتی بعد از جهاد با نفس هم باید مراقب نفس خود باشد تا به حالت اول برنگردد؛ زیرا اگر به خواب غفلت فرو رود و دوباره نفسش در اثر برگشت صفات حیوانی وحشی شود؛ فشارش بیشتر میگردد. و سومین خطر در سیر الی الله شیطان سیرتان میباشند که برای او مزاحمت درست میکنند و لذا یک بنده واقعی خدا که دارای بیداری کاملی است؛ صفات عباد الرحمن در او ایجاد شده و حتی کوچترین غضب بیجایی ندارد. و در پایان فرمودند: یک سالک الی الله که جدی و بیدار است پشت همه کارها خدا را میبیند و به فکر تکمیل بیداری خود میباشد.
اردیبهشت ۲۶, ۱۳۸۱
در این جلسه حضرت استاد موانعی را که بر سر راه سالک الی الله در راه رسیدن به لقاء پروردگار وجود دارد بیان کردند و فرمودند: باید مواظب باشید و این موانع را از خود دور کنید. اولین مانع با توجه به آیات قرآن شیطان است که در محضر خدای تعالی برای انحراف بشر قسم خورده است و راه نجات از آن داشتن نور که قرآن و عقل و کلمات خاندان عصمت و طهارت (علیهم السلام) میباشد، است. و سپس مطالبی پیرامون معنای عقل و فرق آن با فکر را بیان کردند. دومین خطر بر سر راه سالک الی الله در راه رسیدن به هدف خلقت نفس اماره بالسوء است. یعنی همین که انسان گفت دلم خواست، این یعنی انحراف و باید خواستهاش مطابق خواسته خدا باشد و چراغی در راه رسیدن به خدا در دستش باشد که همان چراغ عقل است و حجت میباشد و سومین خطر جامعه و افکار انحرافی موجود در آن میباشد و همچنین غفلتها و سرگرمیها. و فرمودند: فقر و ثروت و محیط و مکان و افراد خوب و بد هیچ تأثیری در شما نباید بگذارد و درباره در خطر بودن مخلِصون صحبت و همچنین فرمودند: مخلَصین از همه ضعفها و خطرات نجات پیدا کردهاند و در پایان فرمودند: عبادت و دعا در ابتدا برای سالک الی الله دارو برای معالجه امراض روحی است و بعد از آن وسیله انس با پروردگار میباشد و به طور مفصل درباره انس با خدا صحبت کردند.
خرداد ۲, ۱۳۸۱
در این جلسه حضرت استاد در جمع دوستان سالک الی الله که در کلاردشت بودند فرمودند: هدف از خلقت ما رسیدن به مقام خلیفة اللهی است که از یقظه شروع میشود و به انس با خدا میرسد و در راه رسیدن به این هدف خطراتی وجود دارد که باید مواظب این خطرات بود و فرمودند: اولین خطر شیطان است که در برابر خدای تعالی قسم خورده که انسانها را از صراط مستقیم خارج کند و آن را کامل توضیح دادند. سپس فرمودند: بعد از وفات پیامبراکرم (صلی الله علیه وآله) دشمنان اهل بیت خلافت را غصب کردند و انحرافات از صراط مستقیم را شروع کردند و در زمان خلفای عباسی چهار راه انحرافی در مسئله احکام (چهار فرقه اهل سنت) و دو راه انحرافی در اعتقادات (اشعری و معتزلی) و یک راه انحرافی در تزکیه نفس (تصوف) تشکیل دادند و لذا باید برای نجات از این خطرات از چراغ عقل و توسل به امام زمان (علیه السلام) استفاده نمود تا بتوانید به مقصد برسید و دچار انحراف نشوید و حتی هدف شهادت ائمه اطهار (علیهم السلام) را نجات ما از انحرفات دانستند.
خرداد ۱۶, ۱۳۸۱
یکی از شرایط مهم برای کسانی که میخواهند به لقاء پروردگار برسند این است فرصت کافی برای رسیدن به این مقام را داشته باشند و این فرصت را همه دارند چون ما حدود دو هزار سال در عالم ارواح بعد از خلقتمان تعلیم دیدهایم (علم الیقین ) و در عالم میثاق و ذر آنها را در روحمان به مرور تثبیت کردهایم (عین الیقین) و در این دنیا که جلسه امتحان کوتاهی است و عالم بعد از این عالم، به این علوم انسان عمل میکند و به حقیقت میرسد (حق الیقین) و لذا اگر این عوالم مختلف را سر هم بدهیم یعنی عالم ارواح، دنیا، برزخ، قیامت و بهشت، همه ما بینهایت فرصت برای لقاء پروردگار را داریم ولی افرادی که با ظرفیت و جدی و فعال هستند در همین دنیا با تزکیه نفس خیلی زود امتحانشان را به راحتی میدهند و به لقاء پروردگار میرسند و بقیه عمرشان در دنیا و عالم برزخ و قیامت و بهشت به کمالات روحی ادامه میدهند و آنهایی که در اثر تنبلی فرصت میلیاردی عالم برزخ را از دست میدهند و در آنجا بیهوشاند و در قیامت هم، اول مشکلاتشان میباشد، تازه باید تزکیه نفس کنند و در بهشت هم در مقامات پایینی قرار میگیرند.
حضرت استاد در پایان شرایط لقاء پروردگار را در ارتباط با عمل صالح و مشرک نبودن توضیح داده و فرمودند: در مدت کمی انسان میتواند در دنیا تزکیه نفس کند و به لقاء پروردگار برسد.
تیر ۵, ۱۳۸۱
در این جلسه که در ارتباط با اهمیت دادن به غذای روح بود ابتدا استاد عزیز فرمودند که چون ما در جنبه های ظاهری و ملکی مغلوب حواس ظاهری هستیم و در سرازیری میباشیم؛ لذا همین حواس پنجگانه و غفلت های ناشی از آن ما را از درک حقایق غافل کرده است و در مسایل معنوی و ملکوتی چون دور از ذهن انسانها میباشد و کمتر به طرف آن کشیده میشوند؛ لذا خدای تعالی و انبیاء و ائمه اطهار (علیهم السلام) بیشتر ما را به طرف حقایق و معنویات سوق دادهاند و افرادی که دارای امراض میباشند میل و کششی به طرف غذای روح و رشد روحی ندارند ولی افرادی که در مسیر پاکی هستند و سالک الی الله واقعی میباشند دائماً به فکر رشد روحی خود میباشند و از غذاهای روحی (قرآن، روایات و تفکر در آیات الهی) نه تنها برای رشد روحی خود استفاده میکنند بلکه از آن لذت هم میبرند و این افراد، افرادی هستند که روحشان با ارزش و دارای صفات خوب میباشند و بعد از صراط مستقیم هم در زمره محبین و مخلَصین قرار میگیرند.