الحمدلله والصلاة و السلام علی رسول الله و علی آله آل‌اللّه لاسیما علی بقیة الله روحی وارواح العالمین لتراب مقدمه الفدا‌‌‌ء و اللعنة الدائمة علی اعدائهم اجمعین من الان الی قیام یوم الدین. «اعوذ باللّه من الشیطان الرجیم، وَأَن لَّوْ اسْتَقَامُوا عَلَى الطَّرِیقَةِ لَأَسْقَینَاهُمْ مَاءً غَدَقًا» (جن/۱۶).

۱- پرهیز از غیبت و نمامی و تفرقه

دو سه مطلب خارج از بحث به آقایان محترم و خانم های محترمه عرض کنم: یکی از چیزهایی که مخصوصاً در بین خانم‌ها رایج است و ظاهراً آن را خارج از تزکیه‌ی نفس می‌دانند و حتی افرادی که مراحل بالا هستند توجّهی‌ به آن ندارند و حال آنکه قبل از یقظه باید این کار را بکنند، این است که در مجالس و محافل یا دو نفری، حرفهایی که مربوط به مردم است، مربوط به اسرار مردم هست، به تجسس در وضع و حالات مردم است که قرآن صریحاً می‌فرماید: وَلَا تَجَسَّسُوا، که لازمه‌ی این تجسس، غیبت است، که «وَلَا یغْتَبْ بَعْضُکمْ بَعْضًا» (حجرات/۱۲) پشت سر این وَلَا تَجَسَّسُوا است، هر کسی که دیدید حرف دیگری را می‌زند و مذمّت از دیگری می‌کند این شخص یا دروغگو است یا نمّام دورغگو است و یا نمّام است، در هر سه حال این شخص در این موقع فاسق است و فاسق، حرفش به صریح قرآن، «إِنْ جَائَکمْ فَاسِقٌ بِنَبَإٍ فَتَبَینُوا»(حجرات/۶)، به حرف فرد فاسق اعتنا نکنید، او را فاسق بدانید، اگر حرف دیگری را می‌زند آن دیگری برای شما فسقش ثابت نشده و فسق این شخص نمّام، الان ثابت است و هیچگاه حرف فاسق بر حرف شخصی که فسقش یا برای شما ثابت نشده و یا عادل است ترجیح پیدا نمی‌‌کند. من جدّاً از همین الان اعلام می‌کنم؛ نمی‌‌خواهد از من بپرسید که آیا ما الان در راه هستیم یا نیستیم، اگر نشستید درد دل یک شخصی را گوش دادید و در مذّمت کسی حرف زد و شما نهی از منکر نکردید، از برنامه‌های تزکیه‌ی نفس خارج هستید و من دعا می‌کنم یا بگویم نفرین می‌کنم که خدا به او توفیق موفقیت در راه تزکیه‌ی نفس ندهد. خیلی جدّی باشید، خانم‌ها مخصوصاً، با یکدیگر حرف می‌زنید حرف خدا را بزنید، حرف پیغمبر را بزنید، حرف خوبان را بزنید، خوبان را مدح کنید، اینقدر فساد و تفرقه بین یک مشت جمعیتی که برای خدا قدم برداشته‌اند به‌وجود نیاورید و ان‌شاءالله امیدواریم روز قیامت بتوانید پاسخگوی پروردگارتان باشید.

۲- اهمیت دادن به ماههای قمری برای انجام وظایف دینی

مطلب سوّم؛ امروز یا فردا روز آخر سال است، حواستان جمع باشد، سال را می‌گویم نه آخرِ ماه، آخر ماه هست ولی آخر سال است. یک سال قمری که پروردگارتان در قرآنتان فرموده است که: «ذَلِک الدِّینُ الْقَیمُ» (توبه/۳۶)، خیلی عجیب است ‍‍! دینِ قیم این است که دوازده ماه داشته باشید و آن دوازده ماه، ماه قمری باشد و ماه قمری، چهارماهش ماه حرام است، محترم است، «فلَا تَظْلِمُوا فِیهِنَّ أَنْفُسَکمْ»، در این چهار ماه بخصوص به خودتان ظلم نکنید، که اگر خدای نکرده عدد روزهای ماههای قمری یا اوّل و آخر ماههای قمری از دستتان برود ممکن است ماههای حرام را هم متوجّه نباشید، عاشورا را هم متوجّه نباشید، تاسوعا را هم متوجه نباشید و بالاخره به وظایف دینی‌تان و استحبابی‌تان عمل نکنید، چون گاهی می‌شود اینها سبب می‌شود که کلّی وظایف را انسان فراموش می‌کند. شما اگر در ماههای مثلا شمسی بیست و دوم بهمن را ندانید چه روزی است طبعاً برایش ارزش قائل نمی‌‌شوید، همینطور اگر در ماههای قمری روز غدیر خم را ندانید چه روزی است برایش ارزش قائل نمی‌‌شوید. بنابراین خیلی اهمیت بدهید، هر روزی از روزهای ماههای قمری یک اعمالی دارد، مستبحاتی دارد، مثلاً روز غدیر خم روزه‌اش آن قدر اجر دارد، یعنی آن قدر خدای‌تعالی در حساب آخرت‌تان، بانک آخرتتان آن قدر می‌ریزد که عبادتِ تمام مردم زمین را برای شما منظور می‌کند، الان هم بخواهد همه‌ی آن‌ها را به شما بدهد نمی‌‌توانید آن را نگه دارید. الان به یک نفر، مثلا به یک انسانی بگویند صد میلیارد تومان می‌خواهیم به تو بدهیم، خوب می‌گوید من چه کارش کنم؟ روز جمعه هم هست بانک‌ها تعطیل است، امّا اگر گفتند ما خودمان می‌ریزیم به حسابت، خب، ممنون. فرقی برای شما نمی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کند که روز غدیر خم روزه گرفتید یا نگرفتید، چون هیچ نه بر چاقی‌تان افزوده می‌شود، نه بر لاغر‌یتان افزوده می‌شود، نه بر رنگ و قیافه‌تان افزوده می‌شود، هیچ؛ امّا خدا می‌ریزد به حسابتان، هر وقت بروید به این بانک مراجعه کنید می‌بینید به‌به ! چقدر پول ریخته‌اند به حسابتان، یک آرامشی پیدا می‌کنید که خدای‌تعالی در قرآن می‌فرماید: «وَصَلِّ عَلَیهِمْ إِنَّ صَلَاتَک سَکنٌ لَهُمْ» (توبه/۱۰۳)، ای پیغمبر؛ رحمت خاصّه‌ی من را دریافت کن به حساب اینها بریز، که این صلوات که رحمت خاصّه است به اینها آرامش می‌دهد. شما دیشب نماز شب خواندید، با خدا حرف زدید، امروز فقط چیزی که برایتان مانده یک مقدار کسل هستید، چون دیشب کم خوابیدید، امّا این را بدانید خدای‌تعالی به پیغمبرش می‌فرماید که: «فَتَهَجَّدْ بِهِ نَافِلَةً لَک عَسَى أَنْ یبْعَثَک رَبُّک مَقَامًا مَحْمُودًا» (اسرا‌ء/۷۹)، وقتی که انسان از خاک و از قبر برمی‌خیزد به او می‌گویند آقا تو جایت آن بالا است، چرا؟ من آن بالا؟! کنار پیغمبر؟! بله، آن‌جا مقام محمود است، به خاطر نمازشبی که تو خوانده‌ای، یبْعَثَک رَبُّک مَقَامًا مَحْمُودًا، ماههای قمری از خوبی‌هایش این است که تقویم نمی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌خواهد، شما اگر یک مقدار به خودتان زحمت بدهید قبل از مغرب بروید طرف افق را نگاه کنید یک مقداری هم عادت می‌کنید به این کار که اوّل ماه رمضان مشکل این‌قدر برایتان نشود. من یک وقت دیدم یکی پشت به مغرب ایستاده بود ماه را می‌خواست پیدا کند! اینطوری نباشید، عادت کنید، ماههای قمری مهم است، روز اوّل ماه، هر کس نماز اوّل ماه را بخواند آن ماه از همه‌ی خطرات محفوظ است. خب این کم است؟ شما اگر ندانید امروز اوّل ماه است یا فردا، نمی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌توانی این کار را بکنی، یک ماه خودت را در معرض خطر قرار می‌دهی، اگر انسان نداند اول محرم چه وقت هست، اول سال چه موقع هست. خوب بروید یک نگاهی بکنید، اشکالی ندارد، هیچ مهم نیست، افق خیلی روشن و خیلی واضح، اگر خودتان پیدا نکردید یک عدّه‌ پیدا کنند به شما بگویند. ممالک عربی حالا همه‌شان نه، ولی عربستان سعودی این کار را می‌کند، خیلی راحت، و هر ماه را اعلام می‌کند و در مسجدالحرام و در مسجدالنبی زده که امروز اول ماه است. آن‌ بیچاره‌ها پنج‌وقت نماز می‌خوانند، بلکه شش‌وقت؛ نماز شب آن موقع، نماز صبح آن موقع، نماز ظهر آن موقع، نماز عصر آن موقع، نماز مغرب، نماز عشاء، همه را زده اند. شما خدا را شکر کنید به خاطر عملی که پیغمبراکرم کرد و از طریق اهل‌بیت به ما رسید، چون در صحیح بخاری هست که پیغمبراکرم گاهی نمازش را با هم می‌خواند، ظهر و عصر و مغرب و عشاء را گاهی جدا جدا می‌خواند. شما نگویید آن افضل است، اگر بگویید کاری که اهل‌‌سنت می‌کنند افضل است و یا جدا جدا خواندن افضل است این به پیغمبر توهین شده، یعنی پیغمبر کار افضل را گاهی ترک می‌کرد ! نه ! هر دو مساوی است، چه با هم بخوانید چه جدای از هم بخوانید، چون در همان روایتی که در صحیح بخاری هست، پیغمبراکرم گاهی نمازش را بدون هیچ عذری . عجیب است بدون هیچ قیدی بیان کرده ـ بدون هیچ عذری با هم می‌خواند و بدون هیچ عذری جدا جدا می‌خواند، معنایش هم همین است که می‌شود هر دو تا را خواند. دلت می‌خواهد زیاد رفت و آمد کنی در مسجد، ظهر برو و عصر هم برو، مغرب برو عشاء هم برو، کمتر می‌خواهی رفت و آمد کنی، کار زیاد داری، گرفتاری زیاد داری، بنّا باید دستش را بشوید، وضو بگیرد، خوب این کار پرزحمتی است برای یک شخص گچکارِ بنّا ، برو مسجد هر دو نمازت را بخوان، چون از آن لحظه‌ای که اذان می‌گویند، لحظه‌ی ظهر، نصف‌النهار، همانجا ظهر است، از آن‌جا به بعد عصر است. نگویید نماز عصر را ما ظهر بخوانیم، نه! از همان لحظه به بعد عصر است، از همان لحظه به قبل هم صبح است، این وسط، آن خط وسط، آن یک لحظه‌ی وسط، ظهر است، این را بدانید، عقلتان هم حتماً همین را می‌گوید. ما چه بعد از چهار رکعت نماز ظهر، نماز عصر را بخوانیم در عصر خوانده ایم، چه دم غروب بخوانیم باز هم در عصر خوانده ایم، این را بدانید، این از نظر علمی ثابت است. پس بنابراین به ماههای قمری وظیفه‌ی واجب و بلکه لازم است اهمیت بدهید؛ لازم به حساب شرعی عرض می‌کنم برای اینکه «ذَلِک الدِّینُ الْقَیمُ»، واجب به خاطر اینکه از دستتان بعضی فضائل نرود و منافع‌تان به خطر نیفتد و شما بدانید که امروز چه روزی هست،

۳- اقتدا کردن به اهل بیت علیهم السلام در سوره هل اتی

مثلاً شما می‌دانید امروز روزی است که سوره‌ی هل اتی نازل شد؟ از نظر اوّل اسفند نه، از نظر بیست و پنجم ماه ذیحجه. سوره‌ی «هَلْ أَتَى عَلَى الْإِنسَانِ حِینٌ مِنَ الدَّهْرِ»(انسان/۱)، در شأن ائمه‌ی اطهار و در شأن علی بن ابیطالب که سنّی و شیعه معتقدند که این سوره‌ی مبارکه در یک چنین روزی نازل شده و هر کس تأسّی بکند به علی بن ابی‌طالب، این فضایل برایش هست، که چیست آن فضائل؟ «مُتَّکئِینَ فیها عَلَى فرش بطائنها من استبرق»(رحمان/۵۴)، آیاتی که مربوط به بهشت است در این سوره نازل شده که واقعاً اگر من بخواهم درباره‌اش حتّی ظاهرش را بخوانم و برایتان شرح بدهم دیگر به مطلب اصلی‌ام نمی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌رسم. خوب آن‌ها صدقه دادند، اطعام کردند، ما چه؟ شما هم بروید یک مقدار از این کارها بکنید، همه‌اش کارهای بی‌خرج! نماز شب را خوب می‌خواند امّا خمس و زکاتش را خیلی بد می‌دهد! اطعام نمی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کند امّا سلام می‌کند، چون سلام مجانی است! این‌طور نباشیم، «وَیطْعِمُونَ الطَّعَامَ عَلَى حُبِّهِ مِسْکینًا وَ یتِیمًا وَ أَسِیرًا»(انسان/۸)، و اگر هم اطعام کردی نگو خوب، حالا ما به تو اطعام کردیم، بیا این لباسهای ما را بشوی، این ظرفهای ما را بشوی. چون شما به ما محبت کردی من به تو اطعام می‌کنم. نه! «لَا نُرِیدُ مِنْکمْ» – اصلاً اراده قلبی نداریم، نمی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌خواهیم – «مِنْکمْ جَزَاءً وَلَا شُکورًا»(انسان/۹)، شکر هم نمی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌خواهد بکنید، «إِنَّمَا نُطْعِمُکمْ لِوَجْهِ اللَّهِ»(انسان/۹)، ما برای خاطر خدا داریم به شما اطعام می‌کنیم، اینها را به آن‌ها نمی‌‌‌‌گفتند، چون خود این گفتن به آن‌ها منت است . خدا دارد درباره‌ی اینها و از اراده‌ی قلبی اینها بیان می‌کند. حالا من آن مقدماتش را نمی‌‌فهمم یا قبول ندارم یا اینکه بالاخره نمی‌‌فهمم که مثلاً اینها خودشان گرسنه بودند، البته در یک آیه‌ی دیگر «وَلَوْ کانَ بِهِمْ خَصَاصَةٌ» (حشر/۹) هست، ولی اینها فضیلت نیست، فضیلت، اصل اطعام است، همانی که خدا فرموده، فضیلت آن است که انسان خودش نداشته باشد و در عین حال ایثار کند، نه اینکه آن قدر نداشته باشد که برود از یهودی قرض کند و بعد بیایند چهار تا نان برای خودشان درست کنند، اینها را من نمی‌‌فهمم! شما هم نفهمید! به خاطر اینکه بعضی‌هایش را ممکن است دشمنان برای ذلّت خاندان عصمت و طهارت درست کرده باشند، علی بن ابی‌طالب که هر شب پای هزار نخله خرما که خودش کاشته بود نماز می‌خواند، حالا من نمی‌‌‌فهمم، نمی‌‌گویم نیست. یکی از دوستان ما - این روش هم بد نیست، البته غیر از من، من را دعوت نکنید، چون من نمی‌‌آیم، الان دارم می‌گویم - یکی از رفقا می‌گفت وقتی که من یک حاجت خیلی مشکلی دارم، یا یکی از اهل‌بیت ما کسالتی پیدا کرده، چهل تا سید را خانه‌ام دعوت می‌کنم، یکی دیگر هم می‌گفت هفت تا سید، حالا چهل تا سید مشکل است، هفت تا، خانه‌مان دعوت می‌کنیم، شام‌شان می‌دهیم، بعد هم می‌گوییم دعا کنید ما را. همین! خدا می‌داند چه دعایی این آقا کرده و چه حاجتی هم صاحبخانه دارد و حاجت من برآورده می‌شود، این تجربه شده، شما هم این کار را بکنید، این قدر که می‌توانید. حالا مسکین کم پیدا می‌شود، آن مسکینی که آن وقتها بوده حالا کم است، یتیم زیاد است، اسیر که همه‌مان اسیر هستیم. اسیر چه هستیم؟ اسیر شیطان، هوای نفس، واقعاً اسیرمان کرده، من یک وقتی در مشهد بودم، می‌رفتم دم در حرم، عرض می‌کردم: آقا انا اسیر من اسراء المدینة، من یک اسیری از این اسرا‌ء این شهر هستم، به من کمک کنید. واقعاً اسیریم. کسی که پدرش را از دست داده باشد و نتواند در مدّت عمرش پدرش را ببیند، این یتیم نیست؟ ما یتیم هستیم، روز جمعه است، متعلق به امام زمانمان است، چرا آقایمان را نمی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌بینیم، چرا نمی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌توانیم احوالش را بپرسیم، چرا نمی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌رویم به در خانه‌اش؟ چرا دامنش را نمی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌گیریم بگوییم آقا خودت هستی؟ مسکین هم که، به هرحال مسکین مالی نیستیم ولی مسکین عقلی و فکری هستیم، همیشه متوجّه دنیا، آن قدر مسکنت به ما خورده که اصلاً درجا ایستاده‌ایم، هیچ پیشرفتی نداریم و ان‌شاءالله امیدواریم امروز همه‌تان با توجّه ان‌شاءالله به علی بن ابی‌طالب، به خاندان عصمت - همه‌شان حاضرند، همه‌شان می‌بینند- مخصوصاً حضرت بقیة الله بگویید یا اهل‌بیت النبوة، انا مسکین من مساکین المدینة، من یک گدایی از گداهای این شهر هستم، أنا یتیم من ایتامکم، أنا اسیر من أسراء المدینة، من اسیر هوای نفس هستم، اسیر خواسته‌های مردم هستم، اسیر جوّی که برایمان ساخته‌اند هستم تا ببینید با شما چه می‌کنند، «وَیطْعِمُونَ الطعَامَ عَلَى حُبِّهِ مِسْکینًا وَیتِیمًا وَأَسِیرًا . إِنَّمَا نُطْعِمُکمْ لِوَجْهِ اللَّهِ لَا نُرِیدُ مِنْکمْ جَزَاءً وَلَا شُکورًا . إِنَّا نَخَافُ مِنْ رَبِّنَا یوْمًا عَبُوسًا قَمْطَرِیرًا»(دهر/۸ تا۱۰)، تا آخر سوره. ان‌شاءالله امیدواریم در این سالی که بر ما گذشت، این سال ۱۴۲۴ که بر ما گذشت ان‌شاءالله از یاران امام زمان محسوب شده باشیم .

۴- عزاداری با معرفت در ماه محرم

ماه محرّم وقتی که ائمه هلالش را می‌دیدند می‌فرمودند حزن بر دل ماه سیطره می اندازد . حضرت رضا به پسر شبیب فرمود، هر چه این هلال ماه قطورتر می‌شود حزن ما بیشتر می‌شود، تا شب عاشورا که دیگر ما نمی‌‌توانیم طاقت بیاوریم. اگر آن شرح صدر ائمه نبود، با آن معرفتی که به امام حسین داشتند و با آن توجّهی که به حقیقت مصیبت داشتند، اگر نبود، منفجر می‌شدند. ما هم همینطور، ما ظرفیت نداریم ولی غفلت داریم. شب عاشورا در پیش است، روز عاشورا در پیش است، روز تاسوعا در پیش است، ان‌شاءالله کوشش کنید در مجالس شرکت کنید. مجالس ما همین است، گر تو نمی‌‌پسندی تغییر ده مجالس را، از اینکه از صدای یک نفر که محزون می‌خواند شما گریه بکنید و از صدای یک نفر که شاد می‌خواند شما خوشحال بشوید - حالا هر چه می‌خواهد بخواند- این طوری نباشید، بفهمید. الان چرا گریه کردید؟ من که صدایم تغییر نکرد! وقتی باید انسان شاد باشد که اهل‌بیت عصمت شاد باشند، وقتی باید محزون بشود که اهل‌بیت عصمت محزون هستند. به سخن نگاه کنید، من از همین جا دارم به جمعی از طلاب و فضلایی که همین دیروز اعزام می‌کردیم برای شهرستانها، به آن‌ها دارم عرض می‌کنم که مطالبی به مردم بگویید که حسین بن علی علیه الصلوة و السلام در روز عاشورا فرمود. روز عاشورا ؛ آن لحظه‌ی آخر، آن اوج مصیبت، می‌گوید: «اِن لم یکن لکم دین و کنتم لا تخافون المعادَ کونوا احراراً فی دنیا کم» (بحارالانوار، ج ۴۵، ص ۴۹) ، آقا آزاد باش، استقامت داشته باش، احراراً فی دنیاکم، مرد باش. همانطوری که عرض کردم استقامت، یک چیزی است که در همه‌ چیز باید باشد. این آخرین جملات حضرت سیدالشهداء است، می‌دانید چه موقع فرمود؟ وقتی دید که لشکر فکر کرده‌اند امام حسین از دار دنیا رفته حالا برویم غنیمت جمع کنیم، تکیه کرد به دستهای مبارکش، یک مقدار سرش را بلند کرد، صدا زد: یا شیعة آل ابی‌سفیان، چون اگر اینها شیعه‌‌ی آل ابی‌سفیان نبودند دین داشتند، ولی حالا شیعه آل ابی‌سفیان هستید، پیرو معاویه هستید، ـ خوب دقّت کنید به این جمله، خود جملات حساب دارد ـ یا شیعة آل ابی‌سفیان، شیعه یعنی پیرو، آل ابی‌سفیان هم ـ برای تحقیر اسم معاویه را نبرده ـ پیروان معاویه، پیروان یزید، ـ خوب دقت کنید، اصلاً اسمشان را رویشان گذاشت ولی ـ در عین اینکه پیرو معاویه و یزید هستید، آخر یک مقدار آزادمرد باشید، در همان کارتان آزادمرد باشید، بی‌دین باش اما آزاد باش، جایی که وجدانت می‌گوید این درست نیست، عمل نکن، یا شیعة آل ابی‌سفیان ان لم یکن لکم دین، یعنی حالا که شما دین ندارید، حالا که شما روش اسلامی ندارید- چون اگر یک کسی روش اسلامی داشته باشد پسرِ دخترِ پیغمبرش را می‌کشد؟- فکونوا احراراً فی دنیاکم، روز قیامت را هم که قبول ندارید که بترسید، چون آدم وقتی قبول داشته باشد می‌ترسد، پس حرّ باشید، آزاد باشید، من با شما جنگ می‌کنم، شما با من جنگ می‌کنید، لیس عیلهنّ من جناح، زنها که با شما برنامه‌ای نداشتند، دعوایی نداشتند، چرا این طور دارید به آن‌ها حمله می‌کنید؟ خیلی عجیب است ، این حرف‌ها اثر دارد.

۵- مجالس با معرفت در ماه محرم

از همین جا به دوستان اهل علمم توصیه می‌کنم بنشینید ببینید زیارت عاشورا چه گفته، من در مشهد یادم هست یک موقع ایستاده دو ساعت یا دو ساعت و نیم درباره‌ی زیارت عاشورا صحبت می‌کردم. مصائب روز عاشورا زیاد است، ، «حرب لمن حاربکم، سلم لمن سالمکم، مبغضٌ لاعدائکم، اللّهم العن بنی‌امیة قاطبة»، یعنی چه؟ آخر چرا این نسل بد، این نسل خبیث، این شجره‌ی خبیثه، یک نفرشان درست حرکت نکرد، عمر بن عبدالعزیز هم اگر یک مقداری نرم‌تر بود و ملایم‌تر بود باز جای ائمه‌ی اطهار نشسته بود، بالاخره بزرگترین گناه را کرده، بزرگترین اشتباه را کرده. این بنی‌امیه‌ است. پیغمبراکرم خواب دید ـ من دیدم دیگر به مسأله‌ی استقامت نمی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌رسم صحبت کنم لذا مناسب این است که بقیه‌ی حرفهایم را بزنم ـ

۶- قدر امام زمان علیه السلام که بین ما است را بدانیم

پیغمبراکرم خواب دیدند. خواب پیغمبران مثل بیداری است، اصلاً بیداری و خواب برای ما مسأله است، برای پیغمبر از این جهت مسئله است که آمده بین ما زندگی می‌کند، یک وقت عرض کردم، حضرت سلیمان را کوچکش کنند با همان عقل و فکر و دانش، بفرستند او را داخل لانه‌ی مورچه، بگویند با مورچه‌ها یک مدّت زندگی کن، هم به او سخت می‌گذرد، هم بنده‌ی خوب خدا می‌شود، هم اینکه مجبور است هر چه مورچه‌ها می‌خورند او هم بخورد، هر کاری مورچه‌ها می‌کنند او هم بکند، رسول‌اکرم را با همین مقایسه بین ما فرستادند در این کره‌ی زمین، او را به شکل ما درآورده‌اند، آمده‌اند با ما حرف می‌زنند و با ما صحبت می‌کنند، آن عقل و دانشی که هر چه خدا می‌خواسته برای مخلوقش از علوم و مصالح بفرستد، در رسول اکرم قرار داده، «و اودعته علم ما کان و ما یکون الی انقضاء خلقک»(دعای ندبه)، خوب این رسول اکرم است، آن حضرت امیرالمؤمنین، آن حضرت امام حسن مجتبی، آن حضرت سیدالشهداء، اینها اینطوری بودند، اینها آمده اند بین ما زندگی کنند، با ما زندگی کنند، ما قدرشان را نمی‌‌‌‌‌‌‌‌دانیم، دوازده نفر از ائمه آمده‌اند. این بزرگواری که مسئول ماست، امام ماست، این آقایی که هزار و صد و هفتاد سال است در این لانه مورچه دارد زندگی می‌کند، این بزرگواری که همه‌طور پای ما صبر کرده، این بزرگوار، ما اصلاً به یادش نیستیم، بین ما هم هست،

۷- امتحان مردم دنیا بوسیله بنی امیه و بقیه حکام

پیغمبراکرم خواب دیدند که بوزینه‌ها می‌روند روی منبرش می‌نشینند، یک بوزینه رفته روی منبر نشسته عرعر می‌کند، واق واق می‌کند، خیلی عجیب است، خواب دید پیغمبر، عرض کردم خوابشان با بیداریشان فرقی نمی‌‌‌کند، این می‌آید پایین، آن یکی می‌رود بالا، آن می‌آید پایین یکی دیگر می‌رود، از خواب بیدار شد، این آیه نازل شد که این خوابی که دیدی «ما أَرَینَاک إِلَّا فِتْنَةً لِلنَّاسِ»(اسراء/۶۰)، این برای امتحان مردم است. قریب هزار ماه که هشت ماهش باقی مانده که سفیانی بناست بیاید آن هشت ماه را تمامش کند که بعضی در تفسیر گفته اند «لَیلَةُ الْقَدْرِ خَیرٌ مِنْ أَلْفِ شَهْرٍ »(قدر/۳)، آن همان هزار ماه است، با همه‌ی ناز و نعمت، هزار ماه، اینها روی منبر پیغمبر سوار شدند، چه کار می‌کردند؟ یکی از برنامه‌هایشان ـ نستجیرباللّه ـ خدا می‌داند انسان به قدری متأثّر می‌شود نمی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌توانم بگویم، هیچ کس نمی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌تواند بگوید که اینها می‌رفتند به عنوان خطبه‌ی منبرشان لعن بر.... آن‌هم در حضور حضرت مجتبی علیه الصلوة و السلام، رسم شده بود. یک مسجدی می‌گویند کنار شهر شام بود، این مسجد اسمش ذکر بود، گفتند چرا اسمش مسجد ذکر است؟ گفتند یک نفر پولدار یادش رفته بود بعد از نماز، امیرالمؤمنین را لعن کند، اینجا یادش آمده بود، به شکرانه‌ی این نعمت که اینجا یادش آمده و اینجا نشسته این کار را کرده یک مسجد ساخته، آخر ببینید به کجا می‌رسد؟ اینها همه برای امتحان مردم است، شما در دولت جمهوری اسلامی قرار گرفته‌اید، در زمان شاه آن‌هایی که هم‌سن ما هستند قرار گرفته بودند، بهترش، بدترش، هر طوری باشد همه‌اش برای امتحان شماست، این را بدانید. آنجا چه کار می‌کردید اینجا چه کار می‌کنید؟ آن‌جا می‌گفتید من مجبورم که زنم بی‌حجاب باشد، حالا چه؟ حالا هم زنت مجبور است موهای جلوی سرش را نشان بدهد؟ و تو ای آقای خبرنگار مخصوصاً آن را نشان بدهی تا تشییع فاحشه بکنی؟ حالا مجبوری؟ برو اقلاً زنهای باحجاب را انتخاب کن، از آن‌ها بپرس برای انتخابات باید چه کار بکنیم؟ متأسفانه این‌طور شده، حالا امتحان است، این‌جا این طور امتحان، آن جا آن طور. آن زمان می‌گفتند اگر کسی کروات نزند، ریشش را نتراشد در اداره راهش نمی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌دهند، حالا چه؟ ببینید، اینها همه‌اش امتحان است، هم آن امتحان است، هم این امتحان است، همیشه ان‌شاءالله بدانید، در ذهنتان باشد که در حال امتحان هستید، «إِلَّا فِتْنَةً لِلنَّاسِ»،

۸- با توجه به زیارت عاشورا بنی امیه و پیروان آنها ملعون هستند

ولی آنچه من می‌خواستم عرض کنم این بود که «وَالشَّجَرَةَ الْمَلْعُونَةَ فِی الْقُرْآنِ»، شجره‌ی ملعونه هستند، اوّل خدا اینها را لعن کرده، آل ابی‌سفیان را، آل زیاد را، بنی‌امیه را قاطبة، اوّل خدا کرده، کجا؟ «إِنَّ الَّذِینَ یؤْذُونَ اللَّهَ وَرَسُولَهُ لَعَنَهُمْ اللَّهُ فِی الدُّنْیا وَالْآخِرَةِ» (احزاب/۵۷)، کسانی که خدا و پیغمبر را اذیت می‌کنند خدا در دنیا و آخرت لعنتشان کرده، فاطمه‌ی زهرا را به او فرمودند که: «من اذاها فقد اذانی» (السنن الکبرى ج ۱۰ باب من قال: لا تجوز شهاده الوالد لولده، ص ۲۰۱؛ کنز العمّال، ج ،۱۳ ص ۹۶٫)، کسی که فاطمه را اذیت ‌کند من را اذیت کرده، پس اینجا فاطمه که وصل شد ـ این نقطه‌ی اتصال است ـ همه‌ی فرزندان فاطمه وصل می‌شوند، مخصوصاً ائمه‌ی اطهار علیهم الصلوة و السلام، کسی که اینها را اذیت کند پیغمبر را اذیت کرده، کسی که پیغمبر را اذیت کند خدا را اذیت کرده، و کسی که خدا را اذیت کند لعنت خدا بر او در دنیا و آخرت باد، لذا در زیارت عاشورا عرض می‌کنیم: «اللهم العن بنی‌امیة قاطبة»، چرا اصلاً گفته اند این زیارت را ما بخوانیم؟ چرا صد مرتبه لعن بکنیم؟ شاید یک دفعه‌اش در دلمان بنشیند بدانیم که کسی که پیرو ظالمین بر اهل بیت و عصمت و طهارت و بر آل پیغمبر هست ملعون است، در دلت بنشیند، اللّهم العن اول ظالم ظلم حق محمد و آل محمّد، مواظب باشید حق محمّد و آل محمّد را ضایع نکنید، خدا نکند ما جز‌ء آن‌ها باشیم، و آخر تابع، ـ این تکه‌اش مهم است ـ و آخرین کسانی که پیروی از آن‌ها می‌کنند، اللهم العن العصابة الّتی جاهدت الحسین ، بهترین و بالاترین ـ و باصطلاح ـ شاه‌فردش آن‌هایی هستند که با امام حسین علیه الصلوة و السلام درگیر شدند، و شایعت و بایعت و تابعت علی قتله اللّهم العنهم جمیعا،

۹- نحوه خواندن زیارت عاشورا به طور مختصر

اگر روز عاشورا یا هر وقتی خواستید این زیارت را بخوانید، اگر وقت کافی دارید که همه‌اش را بخوانید. اگر وقت ندارید امام صادق علیه الصلوة و السلام فرمودند: یک دفعه بگویید: اللّهم العن اول ظالم ظلم حق محمد و آل محمّد و آخر تابع له علی ذلک اللّهم العن العصابة التی جاهدت الحسین علیه السلام و شایعت و بایعت و تابعت علی قتله اللهم العنهم جمیعا، آن وقت نود و نه مرتبه بگویید: اللّهم العنهم جمیعا، اللهم العنهم جمیعا، همانها را می‌گویید دیگر، اللّهم العنهم جمیعا، خدایا لعنت بکن همه‌شان را، خدایا لعنت بکن همه‌شان را، خدایا لعنت بکن همه‌شان را، فرمود: مثل این است که شما هر صد لعن را گفته‌اید. در سلام هم همین طور است. زیارت عاشورا را بخوانید، خیلی زیارت عجیبی است، صحیح‌ترین زیارتهاست، من الان به شما عرض می‌کنم؛ شما هم اگر به سندش مراجعه کنید اجتهاداً می‌توانید بخوانید. خیلی از دعاها را شما نمی‌‌توانید بگویید: خدایا چون تو فرمودی بخوان من می‌خوانم! به قصد رجا‌ء باید بخوانید، امّا زیارت عاشورا را بگویید. هیچ مهم نیست. چون یک قدری انسان به سند اعلایش مراجعه بکند می‌بیند یک سند اعلائی خیلی بالا دستی دارد که هیچ روایتی، هیچ دعایی شاید این طور سند صحیحی نداشته باشد . اینها البته در صورتی است که وقت ندارید، والاّ چه بهتر از اینکه آدم با امام حسین صحبت کند، و لا جعله الله آخر‌العهد منی لزیارتکم، هر چه بیشتر با امام حسین صحبت کنید و با دیگران صحبت نکنید بهتر است، امّا حالا وقت ندارید، شغلتان، کارتان، هر روز هم می‌خواهید زیارت عاشورا بخوانید، یا حتّی روز عاشورا مثلاً آشپز است، غذا می‌خواهد برای مردم درست کند، سلام را اینطوری بگویید: السلام علیک یا اباعبدالله و علی الارواح التی حلّت بفنائک، سلام بر تو ای اباعبداللّه، قربانت برویم، و بر آن روح‌هایی که فدای تو شدند، قربان همه‌شان، بأبی أنتم و امّی و نفسی و اهلی و مالی و اسرتی و علی الارواح التی حلّت بفنائک علیکم منّی جمیعاً سلام اللّه ـ نه سلام شماـ سلام اللّه، سلام خدا بر شما باد، ابداً، همیشه، تا وقتی که من هستم - تا وقتی که من هستم الی‌الابد است - علیکم منّی سلام اللّه ابداً ما بقیت و بقی اللیل و النهار و لاجعله الله آخر‌العهد منی لزیارتکم، آقاجان! همین دنیا نباشد زیارتتان، این دنیا که زیارتش غائبانه است، پشت پرده است، پشت حجابهایی است که خودمان برای خودمان درست کرده‌ایم، یک طوری بشود روز قیامت هم همه جا ما به تو نگاه کنیم، به صورت تو نگاه کنیم، با تو باشیم، و لا جعله الله آخر‌العهد منی لزیارتکم، السلام علی الحسین، یک چیزی به شما بگویم؛ این کلمه‌ی حسین خیلی عجیب است! هر روز صبح اگر از خواب بیدار می‌شوید ده مرتبه بگویید: یاحسین، یاحسین، همین طور ساده هم بگویید، بدانید در نهم و دهمین مرتبه اشکتان جاری می‌شود، مگر انسان حالا حواسش جای دیگری باشد. السلام علی الحسین و علی علی بن الحسین، که منظور در این جا حضرت علی‌اکبر است، و علی اولاد الحسین و علی اصحاب الحسین، اگر فرصت نداشتید یک مرتبه همین اندازه‌ای که من خواندم می‌خوانید و نود و نه مرتبه می‌گویید: السلام علی الحسین و علی علی بن الحسین،- که منظور اینجا حضرت علی اکبر است- و علی اولاد الحسین و علی اصحاب الحسین، چون همه‌ی آن‌ها در همین خلاصه می‌شود، این در کتاب قدیمی است ـ من دارم ـ به نام صدف، از امام صادق علیه الصلوة و السلام نقل می‌کند و دستور زیارت عاشورا را اینطوری می‌دهد.

۱۰- درخواست امام زمان علیه السلام از خدا با دعای فرج

ایام، ایام سرور است، سوره‌ی هل اتی نازل شده، دوازده روز شما برای عید غدیر خم جشن می‌گیرید، که سلام خدا بر عید غدیر، که سلامتی بر عید غدیر و کسانی که عید غدیر را اهمیت می‌دهند، شما اهمیت بدهید، خواهش می‌کنم از شما که به ماههای قمری اهمیت بدهید، یکی از دوستانمان این کتاب محض‌یار را نوشته، من پارسال به او گفتم، حتّی چاپ کرده بود برگرداند، اول سال را از اوّل ماه محرم قرار داده که شاید هم به مشکل برخورد بکند ولی بحمداللّه پارسال و امسال اینطوری شده و «إِنَّ عِدَّةَ الشُّهُورِ عِنْدَ اللَّهِ اثْنَا عَشَرَ شَهْرًا فِی کتَابِ اللَّهِ یوْمَ خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ مِنْهَا أَرْبَعَةٌ حُرُمٌ فَلَا تَظْلِمُوا فِیهِنَّ أَنْفُسَکمْ ذَلِک الدِّینُ الْقَیمُ» (توبه/۳۶) خدایا به آبروی امام‌عصر ارواحنافداه این سالی که بر ما گذشت خدایا اگر گناه کردیم که کردیم، اگر معصیت‌کاریم که بودیم، خدایا گناهانمان را تبدیل به حسنات بفرما، خدایا در این سال گذشته که غیبت امام زمانمان را تحمّل کردیم، خدایا به ما منّت بگذار در سال آینده، دیگر صبرمان خودت می‌دانی که به پایان رسیده، چون اگر عقل داشته باشیم و بفهمیم، همان جملات و ضاقت الارض، زمین بر ما تنگ شده، زمینی که امام نداشته باشد، امامش ظاهر نباشد... ما الان یک مشکلی که داریم نمی‌‌دانیم چه کار بکنیم، به که مراجعه بکنیم، حقیقت را از که بپرسیم، روایاتی که هزار سال قبل به دست ما رسیده که بعضی‌هایش مخدوش است، حالا مجتهدین چقدر زحمت می‌کشند که حقایق را به دست شما می‌رسانند. اگر امام‌عصر ارواحنافداه بیاید خوب بالاخره مجتهدین باز هم باید فعال باشند، کار کنند، امّا از سرچشمه‌ی زلال هدایت اخذ می‌کنند، خیلی گواراتر است، همان ماءً غدقا که در آیه شریفه هست همان خواهد بود، انسان برود از سرچشمه آب بنوشد یا از آبی که از این دست به آن دست، از این ظرف آلوده به آن ظرف آلوده منتقل شده؟ حتی ظروف بنی‌امیه! بعضی‌ از روایات را زیر و رو کرده، به بعضی اصلاً روایت نمی‌‌شود گفت! اینطوری به دست ما برسد، خدایا ما را دیگر بس است، همه‌تان واقعاً بگویید بس‌مان است، خدایا ضاقت الارض، منعت السماء، بگذارید ما برویم به آسمان چهارم ، همه‌ی خوبان آن‌جا هستند، این هم که حساب دارد، و منعت السماء، فالیک یا رب المشتکی خدایا شکایت به خودت می‌کنیم، اللّهم انت کشاف الکرب و البلوی (دعای ندبه)، خدایا تو بلاها و این‌طور مسائل را خودت باز می‌کنی، فاغث یاغیاث المستغیثین، ای پناه بی‌پناهان به ما پناه بده، عبیدک المبتلی، به بنده‌ی کوچکت، همه‌تان بگویید عبیدک المبتلی، بنده‌ی کوچکت مبتلای محبّت امام زمانش شده، اره سیده یاشدید‌القوی، آقایش را به او نشان بده که کجاست، تو که می دانی آدرس بده! به خودت قسم اگر بگویند الان سر کوههای بلند است و ما می‌رسیم به او، ولو با زحمات زیاد، حرکت می‌کنیم می‌رویم، أره سیده یا‌شدید‌القوی و ازل عنه به الاسی و الجوی، اللّهم و نحن عبیدک، همه‌مان بندگان تو هستیم، خدایا به هرحال هر کداممان الان یک توجّهی به امام زمانمان کردیم و یک آبی غدقی که روحمان را بشوید ان‌شاءالله بر ما نازل شد، امیدواریم دعاهایمان مستجاب بشود.
نسئلک اللّهم و ندعوک باعظم اسمائک و بمولانا صاحب الزمان یا‌اللّه یا‌اللّه و یا‌اللّه و یا‌اللّه و یا‌اللّه و یا‌اللّه ، یا رحمن و یا رحیم، یا غیاث‌المستغثین، یا اله‌العالمین، عجل لولیک الفرج، عجل لمولانا الفرج، خدایا اگر پایان امسال هم، همین یکی دو روزی که مانده، اگر امام زمانمان را برسانی که ما در سال بیست و چهار هم امام زمان ظاهر داشته باشیم خیلی از تو متشکریم، خدایا سال آینده را سال ظهور حضرت بقیةاللّه قرار بده
گناهان ما را در سال گذشته تبدیل به حسنات بفرما
خدایا ما را در سال آینده از همه‌ی لغزشها و گناهان حفظ بفرما
خدایا اگر در سال گذشته کوتاهی در راهمان، در پیشرفتمان، در سیر و سلوکمان داشته‌ایم خودت جبران بفرما
خدایا در سال آینده توفیق پیشرفت بیشتری به ما مرحمت بفرما
همه‌ی ما را از یاران خوب امام زمان قرار بده
خدایا یکی از دوستانمان مریض است به آبروی ولی‌عصر کسالت ایشان را به احسن وجه شفا مرحمت بفرما
امواتمان غریق رحمت بفرما
خدایا به آبروی ولی‌عصر به مردم ایران توفیق قدردانی از وضعی که دارند ـ چون تا بیرون نروید از ایران نمی‌‌فهمید ـ توفیق قدردانی از وضعی که دارند عنایت بفرما خدایا این جمهوری اسلامی را هر چه بهتر به وسیله‌ی مسئولینی که قدرت در دستشان هست و مردم را به سوی تزکیه‌ی نفس و کمالات رهبری می‌کنند خدایا در پناه امام زمان حفظ بفرما - کوشش کنید ان‌شاءالله به افراد متدین، افراد پایبند به دین، آنهایی که بیشتر از هر چیز به دینشان اهمیت می‌دهند، به معنویتشان اهمیت می‌دهند، ولو از میان این جمعیت چند نفری را می‌شناسید حتماً به آن‌ها رأی بدهید، بگذارید مجلستان، مجلس قانونگذاری‌تان ان‌شاءالله دینی باشد، مذهبی باشد، پیروان افراد فاسق و فاجر ان‌شاءالله قدم در مجلس اسلامی‌تان نگذارند و حتماً ان‌شاءالله بروید، هر طوری هست به افراد متدین آن‌هایی که می‌شناسید رأی بدهید- عاقبتمان ختم بخیر بفرما و عجل فی فرج مولانا.